Als kind maakte ze nog de laatste jaren van apartheid mee, om daarna om te leren gaan met globalisering aan de ene kant en het respecteren van tradities van haar eigen Transkei gemeenschap aan de andere kant. De gedachten om een folklore-cyclus te ontwikkelen kwam bij haar op nadat zij in 2012 een drietal maanden in New Orleans verbleef. Blijkbaar moest ze haar eigen land verlaten om het te ontdekken. Zij beschrijft wat folklore voor haar betekent op het afsluitende nummer ‘iGqhira’ van Folklore Chapter 1 als “Traditions and beliefs passed down through generations by word of mouth. It is an expressive body of work that’s preserved through culture. It’s a way that we keep our customs and beliefs.”
Het eerste deel van de cyclus concentreert zich op gemeenschap en cultuur. Zij neemt hiervoor traditional nummers die belangrijk zijn voor haar, waarbij de rol van de vrouw extra belicht wordt. Opener ‘Mama Ka Sibongile’ behandelt huiselijk geweld, terwijl op ‘Makoti’ de vrouwen smeken om hun mannen thuis te zien komen. Vrolijker is ‘Boom Che’, een traditioneel folk-nummer, dat gaat over het plezier dat vrouwen hebben om met elkaar brandhout te sprokkelen. Het wordt daarna uitgesmeerd op ‘Theza Inkuni’ en ‘oMama Bethu’. Datzelfde geldt ook voor het nummer ‘Baile’, dat hoe aanstekelijk ook, drie keer wordt uitgevoerd.
De manier waarop Bubu haar boodschap verkondigd is sterk. Zij weet de klassieker van Miriam Makeba, 'Qongqothwane’ (ook bekend als ‘The Click Song’), om te bouwen tot een eigentijdse versie. Hierbij repareert de mestkever zowel de huidige weg als de eeuwenoude weg van spiritualiteit. Zij legt dat op ‘Qamata’ in het Engels uit. ‘Buyela eKhaya’ vat het gehele album samen door nogmaals alle thema’s te benoemen die zij voorbij liet gaan. Ook hier werkt de herhaling voor haar, waarbij “You working for the home is working for the world. The world would be a better place if we all did that one thing we all know is right” meerdere malen voorbij komt.
Aangezien dit album in 2019 voor het eerst verscheen, weten we inmiddels dat zij hiervoor een prijs won op de South African Music Awards. Niet gek veel later werd de basis voor Folklore Firesides gelegd, Folklore for Kids en zelfs het Folklore Festival. Het is te danken aan Xango Music dat wij nu ook kunnen genieten van de diverse traditionele Zuid-Afrikaanse folkstijlen (Mbaqanga, Mpondo) waarbij westerse jazz, soul en funk harmonieus samengaan met Xhosa en Tswana ritmes.
Liraz - RoyaWie een duik neemt in de achtergrond van het album Roya (fantasie) van...
Immaterial Possession - Mercy Of The Crane Folk Stel je je voor dat je belandt bent op een LARP evenement, vol met...