2024-04-09
Na zijn ouders al op heel jonge leeftijd te zijn kwijtgeraakt en te zijn opgegroeid onder bijzonder moeilijke omstandigheden, is het ronduit bewonderenswaardig te noemen dat Mario Lucio een studie zonder problemen succesvol afrondde en zich bovendien heeft weten te ontwikkelen tot een volwassen en sterke persoonlijkheid. Zijn sociale betrokkenheid, vastberadenheid en liefde voor cultuur leidde uiteindelijk zelfs tot een benoeming in het Kaapverdische parlement. Naast zijn passie voor dicht- en schilderkunst heeft de muziek altijd een belangrijke rol gespeeld in zijn leven. Lucio zou in zijn land snel uitgroeien tot een ware ambassadeur van de traditionele geluiden. Het album Kreol uit 2010 waarop hij met diverse topmuzikanten samenwerkte, bevat zomerse ontspannen Kaapverdische klanken die, Portugees en Kaapverdisch Creools gezongen, zelfs ver buiten zijn eigen landsgrenzen in de smaak zijn gevallen.Zoveel jaren later blijken diezelfde landsgrenzen de trieste aanleiding te vormen voor thema waar het op het nieuwe album Migrants om draait. Het is een eerbetoon geworden aan alle landgenoten die ooit het leven hebben verloren in hun poging om het land te ontvluchten om op zoek te gaan naar een betere toekomst. De vrolijke en uitbundige uptempo klanken van toen hebben plaats gemaakt voor een ingetogen geluid en een geladen sfeer die grotendeels tot stand is gebracht door middel van de warme, lichtgerijpte vocalen van Lucio, soms praatzingend, en een analoge werkwijze in de studio. Zo worden naast blazers, percussie, accordeon, bas en mondharmonica, tevens klanken voortgebracht door middel van ademhalingstechnieken zoals in de titeltrack. ‘Migrants (Shakespearience)’ vertelt over de geschiedenis van migranten maar ook over de actuele situatie en het is er niet bepaald beter op geworden. Migratie staat sinds mensenheugenis dan ook synoniem voor tragedie.
Het opgewekte ‘Clave de Fé’, dat vrij vertaald ‘De Sleutel van het Geloof’ betekent en enige hoop biedt, is hierop een uitzondering. Kaapverdische en Afrikaanse muziek lijken elkaar hier gevonden te hebben wanneer akoestische snaren en opwindende percussie een dansbare cocktail vormen. Toch zijn ook de Westerse popinvloeden in de arrangementen en productie waarneembaar en dat is niet vreemd aangezien Lucio voor de eerste keer een samenwerking is aangegaan met een Europese producer, de Portugese multi-instrumentalist Rui Ferreira: ”Ik wilde dat mijn ziel nu eens door een ander werd gelezen”, zo verklaarde hij zijn keuze voor de Portugees.
Het maakt van Migrants niet alleen het meest universele, maar vooral zijn meest persoonlijke album tot dusver. Het belangrijkste is misschien wel dat Mario Lucio hiermee een poging onderneemt om de ontstane kloven tussen verschillende culturen weg te nemen.
Jaimee Harris - Boomerang Town Boomerang Town is het tweede album van Jaimee Harris . Na beluistering mag...
Vila Navio - Â-ma-go Âmago , zo luidt het nieuwste werk van de driemansformatie Vila Navio ....