De elf composities op het album zijn veelal geïnspireerd door de traditionele muziek vanuit het zuiden van Italië (Calabrië, Campanië en Basilicata), al hoor je ook af en toe een Argentijnse tango voorbij komen (‘Divoc’, ‘Diatonic Tango’). Je hoort folk op het toegankelijke titelnummer ‘Passione Meridionale’, waar het je voor het eerst opvalt met hoeveel respect zij met elkaar samenspelen. Je kunt bij wijze van spreken hen naast elkaar zien zitten, waarbij zij elkaars solo’s bewonderen. Dat hoor je ook op het samen geschreven ‘Spakkatutto’. Dit heeft een mooi herkenbaar refrein, waar steeds naar teruggekomen wordt. Mede daardoor is dit wel de beste compositie op het album. Het illustreert de muzikale kracht van dit duo: het respect voor elkaar; de duidelijk frasering en de bevlogenheid komen hier samen.
Dat het ook over de top kan gaan, merk je op ‘Formula Uno’, waar de vingervlugheid eerder haperend overkomt dan virtuoos. Dan klinkt ‘Confusion’ beter. Hoe zij hier samen de melodie opzetten klinkt haast ouderwets klassiek, maar het is juist de solo op het einde dat het nummer onweerstaanbaar maakt. ‘Lifoj’, dat geschreven is samen met Tesi, heeft een prachtige melodie waardoor deze compositie wel eens een klassieker kan worden. Gast percussionisten Francesco Savoretti en Roberto Ghiga op zorgen ervoor dat er voldoende te dansen is op het album. Luister maar eens naar de opzwependetarentella van ‘Viddaneddha’.
Pace en Gaudio weten met hun accordeon zowel krachtig als melodieus hun geliefde instrument te laten klinken. Onder leiding van meester Tesi, die op ‘I Cinque Mori’ het tweetal een vijftelsmaat laat spelen, komen zij tot een zeldzaam hoog niveau. Kunnen wij het woord ‘trekzak’ uit ons woordenboek verwijderen om zo de organetto te eren?
King Ayisoba - Work HardWat een energie komt er los op het nieuwste album van King Ayisoba ! De...
The Bluesbones - Unchained Vol verwachting is er uitgekeken naar het nieuwe album van The BluesBones ....