King Ayisoba weet als een moderne sjamaan simpele politieke boodschappen te verkondigen, zonder dat deze als vervelend overkomen. Sterker nog, je zingt ze al snel in alle overtuiging mee. Direct al op ‘Good Things God Knows’ weet hij kinderen mee te nemen in zijn kritische “African leaders, we need peace and love” om later nog iets scherper “Africa crying, children are crying, because of wicked leaders” zijn leiders toe te spreken. Hij weet ook de oorzaak van de armoede te benoemen via een stemvervormer (“corruption is the foundation of poverty”). Op ‘Namba Sonne’ (“Goede koning”) geeft hij hen een gebruiksaanwijzing hoe een goede leider te zijn.
Hij weet van geen ophouden. Over heerlijke ritmes met blazers, gitaren, keyboards en samenzang vertelt hij ons dat we fit moeten blijven (‘Adinooma’); we de eigen taal moeten zien te behouden door hierin les te geven (‘Tribe’) en hoe belangrijk lokale gemeenschappen met hun eigen cultuur zijn (‘Buri Malima’). Op het meest elektronische nummer van het album, ‘Abome’ waarschuwt hij ons op een metaforische wijze om niet zomaar iedereen die naar je toekomt te helpen. Hij doet dit door een verhaal te bezingen, waarbij een rat zich verschuilt in een boom die door een jager in brand wordt gestoken. Zowel de dieren in de schuilplaats als de hulpbehoevende zijn zo slachtoffer.
King Ayisoba schuwt ook lastige onderwerpen niet. Op ‘Bossi Labome’ behandelt hij het verschil in behandeling van mannen en vrouwen met betrekking tot vreemdgaan. Mannen komen overal mee weg, terwijl vrouwen een veel zwaardere straf krijgen. “It doesn’t have to be like this!” zingt hij dan ook, ondersteund door de vrouwen van Sugri Hajia Zenabu Group. Migratie bezingt hij op ‘Kokoko Enter’: vreemdelingen kunnen door eenvoudig op de deur te kloppen (“ko-ko-ko”) het land betreden. Het aantal gewapende overvallen dat hierdoor is toegenomen, zal door strengere controles af moeten nemen.
Het album geeft de indruk dat het spontaan is opgenomen. De politiek die King Ayisoba bedrijft wordt zo fris opgediend. Ook al kan zijn stem af en toe dwingend en schreeuwerig overkomen, het wordt gecompenseerd door de vele prettige ritmes en Afrikaanse klanken. Het is hierdoor een album geworden dat je vaak opzet om even een energie kick te krijgen.
Les Hurlementes d'Leo - Luna De PapelMåneskin heeft veel goeds gedaan voor de rockmuziek gezongen in de eigen...
Salvatore Pace & Alessandro Gaudio - Passione Meridionale Wat is het toch met de accordeon dat het zoveel jonge artiesten aantrekt in...