2024-04-22
Het album Zwerver van Toasaves is al geruime tijd verkrijgbaar maar heeft in Nederland nauwelijks de aandacht gekregen die het verdient. Het is een door Tristan Driessens opgerichte samenwerking van diverse muzikanten, een muziekcollectief, afkomstig uit verschillende windstreken dat zich heeft gespecialiseerd in oude Vlaamse volksliederen en wereldmuziek. Voor het gemak is er voor gekozen om België, of eigenlijk Antwerpen als thuishaven aan te wijzen. Thuishavens zouden in het Antwerps vertaald klinken als “toasaves” en daarmee is de groepsnaam nader verklaard. De stad aan De Schelde speelt dan ook een belangrijke rol in het merendeel van dit album. Zo vormen de teksten van de Vlaamse zanger, muzikant, beeldend kunstenaar en dichter Wannes Van de Velde (1937-2008) zoals die zijn te vinden in Het Groot Liedboek namelijk de basis van de composities op Zwerver. Van de Velde groeide op in het Schipperskwartier dicht bij de haven waar thuis met zijn moeder, een zingende naaister en huisvrouw, en vader, een metaalbewerker en begenadigd zanger, levensliederen, spotliederen en strijdliederen werden gezongen. De Antwerpenaar raakte al op jonge leeftijd geïnspireerd door de muziek in het havengebied, waar de melodieën, meegebracht door de handelskaravanen, werden uitgewisseld en langzamerhand zouden samensmelten.Zoals Van de Velde de oude volksliederen nieuw leven zou inblazen, zo schreef Tristan Driessens op zijn beurt nieuwe arrangementen van zijn originele werk en allerlei anonieme middeleeuwse liederen. Met musici uit Turkije, Spanje, Cyprus, Frankrijk, België en Nederland is een muzikaal zeer interessante smeltkroes ontstaan waarin oude en Oosterse muziek een sfeer oproept die doet denken aan de avonden in de kroegen rondom het havengebied, waar handelslui uit de hele wereld gezamenlijk dronken en communiceerden zonder elkaars taal te spreken.
De titeltrack is het verhaal van Afghaanse vluchtelingen op zoek naar een beter leven, ooit bezongen in ‘Anar, Anar’ over een zwerver en zijn zoektocht naar een gouden strand, het bijna heeft gevonden, maar het vervolgens toch uit zijn handen ziet glippen. Met instrumenten als rebab, dilruba, daf en lavta wordt door Toasaves niet alleen een hommage gebracht aan de mensen en hun gastvrijheid, maar zeker ook aan het muzikale erfgoed van Afghanistan. De liefde en vooral de slechte kant ervan, blijkt ook in de middeleeuwen te zijn bezongen. De bewerking van Driessens heeft de sfeer van de muziek weten te behouden door het gebruik van traditionele instrumenten als santur, draailier en uilleann fluit. Verdrietig is ook het verhaal van de niet beantwoorde liefde in ‘Onder De Lindeboom Groene’. Gelukkig is er nog het frivole ‘Cypriotische Dans’ waarin een snel gespeeld duel van viool en ud, een peervormig snaarinstrument, enige vrolijkheid aanbrengt.
Beluistering van Zwerver blijft een ontdekkingstocht die iedere luisterbeurt fascineert. Steeds weer is er de bijzondere universele symbiose waarin verschillende tijdperken bij elkaar komen, culturen worden verbonden en muzikale stromen in elkaar overvloeien. Zo blijken de Zeybek, dansmuziek uit Griekenland, en Makam, klassieke hofmuziek uit Istanbul, eveneens nauw met elkaar verweven te zijn terwijl ‘Als Ik Zou Sterven’ plechtig wordt bezongen door Rapheël De Cock: “Leg me dan te rusten onder de stenen van de kaaien waar mensen uit heel de wereld over stappen en zingen in alle talen. En maak plezier…”. Het is precies zoals Wannes het wilde.
Anohni And The Johnsons - My Back Was A Bridge For You To CrossAnohni ging in een vorig leven letterlijk en figuurlijk gebukt onder de naam...
Mauro Ramos - Sem Equaçäo Mauro Ramos is meer dan de drummer/percussionist in bands zoals Amor...