2024-01-13
De Duitse muzikant Volker Bertelmann oftewel Hauschka houdt ervan om te provoceren. Hij daagt elke muziekliefhebber uit om aandachtig te luisteren naar zijn composities om zo een dialoog te stimuleren. Hiervoor zijn de latere albums veelal gecentreerd rond een thema. Op Salon Des Amateurs [2011] verkende hij zijn liefde voor techno; op Abandoned City [2014] gebruikte hij de namen van zowel troosteloze als inspirerende plaatsten om hoop en verdriet te verwerken en op What If? [2017] concentreert hij zich op de wereld waarin zijn kinderen moeten gaan leven als volwassenen.Op zijn veertiende album adresseert hij Philantropy, dat hij vertaalt heeft als de "liefde voor de mensheid". De instrumentale nummers krijgen dan ook een titel die veelal slaan op de initiatieven die men neemt om het welzijn van anderen te verbeteren. Zo is daar het jazzy ‘Generosity’ en het ritmische ‘Altruism’, die beiden voortkwamen uit een samenwerking met Samuli Kosminen. Dit is de drummer/percussionist van de IJslandse band Múm, waarmee Hauschka ooit de Oostkust van de Verenigde Staten rondtoerde.
De meeste composities zijn gebaseerd rondom een geprepareerde piano. Hauschka beschouwt de piano zowel als een snaar- als percussie-instrument. Vooral het moment waarop de hamers de snaren laten resoneren ziet hij als de gelegenheid voor eindeloze klankbewerkingen. Soms pakt het resultaat goed uit (‘Diversity’), maar vaak blijkt het een experiment waar geen einde aan lijkt te komen (‘Science’). In ieder geval zijn beide titels goed gekozen.
Een van de hoogtepunten is ‘Loved Ones’, waar cellist Laura Wiek een bijdrage levert. Het is een introspectief nummer met een uitgerekte en ietwat melancholische melodie. Hier laat hij de piano onaangeroerd, waardoor deze in zijn puurste vorm te horen is. Het is in de lijn van composities, die hij voor het eerst liet horen op zijn vorige album A Different Forest [2019]. Ook op ‘Limitation Of Lifetime’ gebruikt hij geen effecten; de rustig ingezette aanslagen zorgen zelf voor het refrein. Zo zie je maar: niet altijd hoef je een piano aan te passen om er iets moois uit te krijgen.
De Oscar en BAFTA winnaar voor de muziek van de oorlogsfilm Im Westen Nichts Neues [2022] laat op Philantropy zijn kenmerkende pianogeluid horen. De twaalf composities staan op zich, maar zijn niet allemaal even sterk. De composities waar hij de piano in zijn originele vorm laat, komen het beste uit de verf. Het sterke begin van sommige werken, zoals ‘Inventions’ wordt vaak teniet gedaan door het eindeloos herhalen van thema’s. Hierdoor verlies je na enige tijd de aandacht en wordt het een lange zit.
Pyrates! - Five Years At SeaSommige bands maken er een kunst van om de kleding een belangrijke rol te...
Molly Burch - Daydreamer Met Daydreamer gaat Molly Burch terug naar haar jeugdjaren. De jaren dat...