2024-05-30
Het Brusselse label MuziekPublique stelt zich tot doel om traditionele muziek te promoten en te ondersteunen zonder daarbij maatschappelijke en politieke onderwerpen uit de weg te gaan. Het Refugees for Refugees project is een goed uithangbord voor hun werkwijze. Hier komen vluchtelingen uit verschillende landen (Syrië, Irak, Afghanistan, Pakistan, Tibet) bij elkaar om te musiceren in hun nieuwe thuisland: België. Dat gaat op Last Breaths From Aleppo net zo: hier zijn het zes muzikanten, die uit Syrië, België, Palestina en de Maghreb komen. Zij presenteren zichzelf als Jawa en bootsen Soefi-gezangen, zoals die eeuwenlang zijn vertolkt in het belangrijkste spirituele centrum van Syrië, na. Geheel tegen de traditie in, gebruiken zij instrumenten van oudsher om deze te vertolken. Denk hierbij aan de oud (Arabische luit), de ney (rietfluit) en qānūn (Arabische citer), waarnaast de viool en percussie gevoegd zijn. Ze weten de complexe Soefi-compositieschema’s (muwashahat) met zijn complexe ritmes en traditionele Arabische melodieën (maqams) in ere te houden.
Zodra je het album opzet, valt de zang van Khaled Alhafez op. Hij is zelf afkomstig uit Aleppo en weet met zijn stem de huidige situatie in zijn land goed weer te geven. Zijn vertolkingen klinken soms als een klaagzang, waarbij rouw en verdriet duidelijk naar voren komen (‘Hijaz Humayun Peşrev’), maar soms hoor je ook de vreugde en liefde in de muziek doorkomen (‘Eishqo Aljamal’). Hoe dan ook: de spiritualiteit die het ensemble uitstraalt verdient alle aandacht. Dat er een dansende derwisj (een islamitische Soefi-geestelijke die de gelofte van armoede heeft afgelegd) de hoes siert, betekent niet dat de muziek opzwepend is.
De melancholische muziek die Jawa op hun album laat horen, weerspiegelt heel nauwkeurig de situatie in Aleppo. Hun project gaat zowel over het behoud van de Soefi-traditie alsook een vorm van verzet. Zij weigeren om een traditie te zien verdwijnen, zoals een groot gedeelte van de aloude binnenstad overkwam. Het album is geen gemakkelijke luisterervaring. Ondanks de variëteit in de lengte van de nummers en de verschillende tempo’s (16/4, 24/4), blijft de zang voor de melodielijn zorgen. Deze is te eentonig om het album tot het eind toe te kunnen blijven luisteren als je de taal niet goed verstaat.
Soolmaan Sextet - KashgulDe Belgische componist en musicus Tristan Driessens woonde als kind enige...
Death And Vanilla - Flicker Death And Vanilla is een trio (voorheen duo) uit Malmö dat bestaat uit...