2024-04-01
Wanneer je het laatste album van Penguin Café beluisterd, realiseer je je dat het wel een interessante keuze is geweest om “Orchestra” uit de naam te halen. Nadat Arthur Jeffes het stokje “overnam” van zijn veel te vroeg overleden vader Simon in 2011, heeft de groep niet eerder zo geklonken als een orkest. “Overnam” aangezien beide groepen weliswaar in samenstelling gelijk zijn (twee violen, een viola, een cello en bas aangevuld met keyboards en percussie), maar met verschillende muzikanten. Bij Penguin Café speelt naast Jeffes, arrangeur Oli Langford een grote rol. Hij vergaarde internationale bekendheid door zijn vioolspel op populaire films als The Batman en Divergent.De titel van hun vijfde album, Rain Before Seven... is ontleend aan een oud gezegde “Rain before seven, fine before eleven “. Dit duidt op de Atlantische weerpatronen die Engeland van oudsher teisteren. Hoewel deze uitspraak in onbruik is geraakt, beeldt het goed het gevoel uit dat Jeffes wil uitstralen met de instrumentale nummers hier. Hij grijpt muzikaal gezien terug naar de tijd van zijn vader, door speels gebruik te maken van onder andere een marimba, melodica, ukelele, balafoon, dulcitone en cuatro. Daarnaast weet hij, in de sfeer van het gezegde, vrolijke muziek neer te zetten ondanks de zware tijden die hieraan vooraf gingen. Vergelijk het met onze “na regen komt zonneschijn”.
Nergens komt dat zo duidelijk naar voren als op ‘Welcome To London’ dat een soundtrack vormt voor de taxirit naar zijn huis vanaf Heathrow nadat hij langere tijd gedwongen was in het door COVID geteisterd Italië te verblijven. Elementen van zowel Ennio Morricone als John Barry zijn hier in genesteld. Jeffes schreef tijdens die quarantaineperiode de melancholische compositie ‘Lamborghini 754’, een herinnering aan de oude rode tractor waarop zijn moeder rond haar huis in Toscane reed.
Dat er ook zwaardere periodes aan vooraf gegaan zijn, horen we op ‘Second Variety’ met zijn sombere, haast winterse textuur. Daar staat dan het optimistische ‘Temporary Shelter From The Storm’ met zijn rollende percussie en piano aanslagen tegenover. Het joviale ‘In Re Budd’, het elegante ‘No One Really Leaves...’ en het elektronische ‘Find Your Feet’ vullen het album op, waar alleen nog ‘Galahad’ er toe doet. Dit nummer, opgedragen aan zijn overleden hond, brengt gelukkige momenten muzikaal in kaart. Als je goed luistert, lijkt het erop alsof een puppy achter een bal aanzit, terwijl er van alles wordt omgegooid.
Doordat de muziek een en al gezelligheid voorstelt is er weinig tot geen ruimte voor avontuur. Hierdoor klinken de nummers veelal hetzelfde. Er is weinig spontaniteit te bespeuren, waardoor verveling op de loer ligt. Zelfs vrolijkheid heeft een prijs…
Pale Blue Eyes - This House Pale Blue Eyes is een Brits trio dat bestaat uit Matt Board (zang, gitaar),...
Decisive Pink - Ticket To Fame Ticket To Fame is het debuutalbum van het elektronische duo Decisive Pink...