Het is vooral genieten voor liefhebbers van indierock uit de gloriedagen: de muzikanten weten heerlijke ruige gitaarmuziek te maken terwijl Gohl met zijn stem muziekhelden van weleer in herinnering weet te roepen. Terwijl zijn zang op de meeste nummers doet denken aan Robert Smith (The Cure) ten tijde van Integration [1990], weet hij door net onder of boven de melodie te zingen te klinken als Ian McCulloch (‘Sub’). Het hoogtepunt van het album komt met ‘Fame’, dat uiteraard is opgedragen aan David Bowie. Het raamwerk van gitaar en drum laat de saxofoon van Brian Seyler gieren alsof deze alleen in een lege ruimte blaast.
De band speelt een spel met ons: zien en gezien worden. Spiegels zijn overal aanwezig op het album. Zo horen we op ‘Glare’: “I looked in the mirror / I backed away” en op ‘Build A Bridge’ vraagt hij ons “I saw the mirror / Is this really what you need?”. Daarnaast zien zij van alles om hen heen gebeuren. Op ‘Tele’ vertelt Gohl ons: “And when the trouble sets in / No I can’t look back”. Het wordt nog gekker op ‘Everynight’: “I am blinded/I am seeing things”. McBride legt uit waarom : “Careful! is about looking out for one another.” Dat is nergens zo duidelijk als op de afsluiter ‘Pressure’, een nummer dat Gohl schreef voor zijn vrouw. “Be safe” zingt hij haar liefdelijk toe “I will need you around when I can’t see the lines in the road”.
Op hun derde album weet Deeper post-punk nieuw leven in te blazen. Nou ja, zo nieuw is het niet: het album had net zo goed in Berlijn opgenomen kunnen zijn onder Bowie’s toeziend oog in de jaren negentig. Maar wat boeit het, als het zo goed klinkt?!
Slowdive - Everything Is Alive Slowdive debuteerde in 1991 met Just For A Day op de golven van de in...
Augustus Muller - Cellulosed Bodies De 32-jarige August Muller , lid van het electroduo Boy Harsher die sinds...