2024-04-02
Je verzint het niet: Rumbaristas! Of dit kwartet daadwerkelijk specialist is op het bereiden van de lekkerste dranken met rum, laat zich raden. Feit is dat de Catalaanse zanger-gitarist Willy Fuego; de Frans-Poolse-Siciliaanse trompettist en keyboardspeler Thomas Morzewski en de Vlamingen Thomas De Smet (bas) en Roel Poriau (drums) hele vette muziek in mestizostijl serveren. De swingende mix van Balkanmuziek met Caribische klanken (flamenco, latin) staat ook wel bekend als ‘internationale rumba’. De vier muzikanten jongleren met zoveel verschillende stijlen dat zij hun tweede album toepasselijk Malabares (“jongleurs”) hebben genoemd.Zij hebben daarnaast geschikte gastmuzikanten gevonden die een wezenlijke bijdrage leveren. Zo is daar de Catalaanse zanger en accordeonist Joan Garriga; de Spaanse zangeres Amparo Sánchez; de Algerijnse zangeres Aziza Brahim; de Vlaamse violist en accordeonist Nele Paelinck en de Roma toetsenist Suhamet Latifi. Alsof dit nog niet voldoende was, zorgen Sergio Mendoza (Calexico) en Madjid Fahem (Manu Chao) voor de productie van deze plaat. Het geheel werd gemixt en gemasterd door Andre de Sanntana (Sergio Mendes, Bebel Gilberto). Wat kan er nog fout gaan?
Heel weinig, zo blijkt. Het album opent met een heerlijke Colombiaanse ‘Cumbia Currandera’, waar de blazers en accordeon elkaar naadloos weten te vinden. Niet gek veel later op ‘Palanca’ (“hefboom”) beluisteren we een afgeleide stijl hiervan, de Peruaanse chicha. Het handgeklap en het Farfisa orgeltje dat “Suma, Suma” begeleidt, stuurt je rechtstreeks de zomer in. En die is zinderend heet. De afkoeling komt met ‘La Vida Bella’ (“het mooie leven”) dat fantastisch ingezongen wordt door Amparo Sánchez. Daar valt je voor het eerst op dat er stiekem Vlaams wordt gezongen naast het Spaans, Italiaans en Arabisch (“Pero compay la vida es bella/ Mijn kompaan/ Laat u niet vangen door/ wat er toch niet toe doet.”). Het album wordt er zo alleen maar leuker op.
De fantastische gitaar op ‘Rumbeando En El Anochecer’ (“’s avonds zwerven”) maakt nog eens duidelijk hoe goed Fuego is. Zeker wanneer hij ondersteund wordt door het fraaie trompetspel van Morzewski. De blazers gaan voluit op ‘El Pez’ (“de vis”), waar ook nog eens een heuse rap aan is toegevoegd. De stampende ritmes op ‘No Me Digas’ (“vertel me niet”) verhullen niet dat we ons even mogen wanen in Noord-Afrika. Dit komt voornamelijk door de zwoele zang van Brahim. Beide afsluiters, ‘Baile con Ella’ (“dans met haar”) en het Mariachi-achtige ’Somos Rumberos’ vallen daarbij in het niet, zodat je enigszins teleurstellend afscheid neemt van de band.
Laat dat je niet weerhouden om naar Malabares te luisteren. Het album is hoorbaar met veel liefde en humeur opgenomen. De Rumbaristas en hun gastmusici zijn daarnaast allen vakkundige muzikanten die hun passie voor de ‘internationale rumba’ duidelijk willen laten horen. Heerlijk om je hiermee even te warmen tijdens de kille winterdagen.
The Marshals - Le Ptit Cham Session The Marshals komen uit Frankrijk en dat zou je niet bedenken wanneer je...
Grandbrothers - Late Reflections Soms moet je groots denken. Grandbrothers , bestaande uit de Duits-Turkse...