Het gevolg is dat Descending lekker afwisselend klinkt. De stem van Jeroen Hermsen heeft soms wel wat weg van James Hetfield en de screams van Bart Foppes geven het geheel wat extra. Waar heel veel moderne metalbands vooral een mitrailleur vuur van riffs op tafel gooien daar weet The Unslain er toch wat meer melodie in te gooien. De goed geplaatste gitaarsolo’s van de heren Jeroen Hermsen en Bart Foppes passen prima binnen de energieke muziek van de vier mannen.
Zo denderen we met het instrumentale ‘Welcome’ (met prachtig akoestisch intro) en ‘To Hell’ aangenaam de rauwe belevingswereld van The Unslain binnen. Tekstueel zijn de heren beïnvloed door al het duistere dat de huidige mensheid te bieden heeft en dat past natuurlijk altijd lekker bij dit soort muziek.
Een van de hoogtepunten is het lekker in het gehoor liggende ‘(In) Hell I Am’ dat wordt opgeleukt door de rauwe rockvocalen van gastzangeres ‘Tracy Tchai’. Alleen bij de semi-ballad ‘Let Me stay’ vraag je je toch wel af waarom dit moet. In potentie geen onaardig nummer, maar Hermsen komt hier niet echt lekker uit de verf en je bent dan ook blij als na drie minuten ook in dit nummer het gas er weer een beetje op gaat. Hier had nog wel wat geschaafd kunnen worden.
Descending laat horen dat er met The Unslain een hele goede energieke metalband in Nederland opereert. Nog steeds een beetje onder de radar opererend, maar wie weet gaat dat met dit prima album wel veranderen.
Prydain - The Gates Of Aramore Prydain is een project van gitarist Austin Dixon, voormalig gitarist van...
Ironborn - After The Flood Het Belgische Ironborn heeft heel lang rond getoerd als coverband, waarbij...