The Gates Of Aramore is een plaat vol goed klinkende powermetal, maar dan wel met wat meer afwisseling, al horen we nog zeer geregeld een basdrum als een mitrailleurvuur. Voor de zang heeft Dixon en hulp ingeroepen van Mike Livas, die redelijk kan zingen, maar, zeker in de hogere regionen, zichzelf regelmatig kwijtraakt. Het klinkt daardoor meestal afgeknepen en nasaal zodat we net wat te vaak met samengeknepen billen zitten te luisteren.
De composities zijn tekstueel geïnspireerd door diverse boeken en videospellen, waarvan de namen ondergetekende geen moer zeggen, maar dit terzijde. Je moet tenslotte je tekstuele inspiratie ergens vandaan halen.
Na een lang intro (‘Sword & Sorcery’) opent ‘The Gates Of Aramore’ dan inderdaad wel met een geluid dat aan de genoemde projecten doet denken. Het gitaarwerk is prachtig en de subtiele woordloze vrouwenzang op de achtergrond is een mooie toevoeging. Geen slecht begin, maar toch hobbelen sommige songs hierna net wat te gezichtsloos door. Het midtempo ‘Way Of The Forest’ wordt echter volledig de nek omgedraaid door Livas die hier toch echt als een valse kraai krast. Mooier kunnen we het niet zeggen. Het slotstuk is het bijna tien minuten durende afwisselende ‘Kingdom Fury’. Hier wordt tenminste vocaal nog wat geëxperimenteerd – er is zelfs een grunt hoorbaar- zodat het kwartje de goede kant opvalt.
Al met al valt het debuut van Prydain nog niet heel erg mee. De composities zijn niet onaardig maar komen nooit ver boven het gemiddelde uit. Het gitaarwerk is prachtig en het geheel wordt mooi gladgestreken door fraaie orkestraties en keyboards, maar de zang valt over de hele linie flink tegen.
JP Inc - Massage & SpaHet Poolse label Rope Worm brengt muziek uit dat lastig verkrijgbaar is. Zo...
The Unslain - Descending The Unslain is een Nederlandse metalband die in 2018 haar debuutalbum We...