Zo heeft de band met behulp van Dave Cobb een knallende opener opgenomen met ‘Pain No More’ dat geschreven is door de jongens van Blackberry Smoke waarmee de basis van het album is gelegd en de bedoelingen al meteen duidelijk worden. Het resultaat is een stevig en pittig voorgerecht waarbij de nodige pepers in de Southern saus zijn toegevoegd. Die geweldige slide-gitaar-uithalen van gitarist Henry James Schneekluth zullen we vaker tegenkomen. In de met Don Was gerealiseerde countryrocker ‘Who Can Love You’ wordt het gaspedaal voor even minder stevig ingetrapt en horen we de meer ingetogen kant van zanger Robert Jon en dat is prettig tussen al het brute gitaargeweld. Het eveneens met Don Was opgenomen ‘Come On Me’ zou best eens een overblijfsel kunnen zijn van de laatste sessies met The Rolling Stones. Dat je vervolgens Kevin Shirley er bij haalt in ‘Bring Me Back Home Again’ is logisch wanneer je op zoek bent naar garantie voor succes. De liefhebbers van het betere snarenwerk weten dan al dat Joe Bonamassa ook nooit ver uit de buurt kan zijn. Die twee werken tenslotte al jarenlang samen en zijn hier dan ook verantwoordelijk voor ongeveer de helft van het album. Het is weliswaar een begrijpelijke keuze om ‘Team Bona’ binnen te halen maar in het vlakke ‘Don’t Look Down’ en de gezapige titeltrack laten Jon & The Wreck niet bepaald het achterste van de tong zien. En dat is nu precies waar Dave Cobb met Blackberry Smoke wel in slaagde op het eerder verschenen You Hear Georgia.
Met Ride Into The Light bewijzen Robert Jon & The Wreck echter wel dat de Southern Rock nog altijd bestaansrecht heeft. Of het gat dat zal ontstaan na het wegvallen van hun grote voorbeelden ooit gevuld zal worden valt nog te bezien. De eerste stappen zijn in ieder geval voorzichtig gezet maar er is nog een lange weg te gaan.
Bobbie Nelson & Amanda Shires - Loving YouAmanda Shires kennen we nog van haar Take It Like A Man , een plaat die...
JP Inc - Massage & Spa Het Poolse label Rope Worm brengt muziek uit dat lastig verkrijgbaar is. Zo...