2024-04-03
Tussen 11 en 30 November 1989 vond de expositie “Les Couleurs Aussi Peuvent Chanter” (“kleuren kunnen ook zingen”) plaats in Brussel. Hier werden schilderijen van Nadine Bal tentoongesteld, waarbij op de achtergrond muziek van haar man Alain Neffe te horen was. Kopers die haar werk toen kochten kregen een kopie van deze muziek erbij. Zo werd de oplage uiteindelijk beperkt tot 28 stuks. Vier jaar later besloot het Poolse label OBUH de muziek op cassette uit te brengen. Zij vertaalde de naam van de expositie als Kolory Też Potrafią Śpiewać en verzonnen het alias Niala Effen.Nu brengt het Poolse Rope Worm label de muziek opnieuw uit, geremasterd van de originele bandopnames door Neffe zelf. Het is de eerste van een reeks heruitgaven van de minder bekende werken van deze Belgische multi-instrumentalist en oprichter/curator van Insane Music tape label. Hij heeft nog meerdere projecten op zijn naam staan, waaronder Human Flesh, Bene Gesserit, Kosmose, Sic, Cortex en Pseudo Code. Er is dus volop materiaal voor het label om uit te kiezen.
De tien originele instrumentale nummers op dit album hebben allen zowel een ambient als avant-garde karakter. Alle composities hebben vrouwennamen en bestaan voornamelijk uit monotone, repeterende, elektronische klanken die in loops en lagen elkaar aanvullen. Het geheel krijgt hierdoor een hypnotiserende werking, waardoor je een idee krijgt hoe dat in de expositiezalen gewerkt moet hebben. Getuige de twee afbeeldingen van de getoonde schilderijen die gevoegd zijn bij het album, moet het een kleurrijk geheel zijn geweest.
Wat opvalt is dat de elektronica op de meeste composities de tand des tijds goed heeft doorstaan. De langzame dwingende tred van ‘Catherine’, waarbij gelaagde stemgeluiden elkaar opvolgen, zorgt voor een indrukwekkende opening. De synthetische ritmes op ‘Mireille’ en het elektronische marstempo van ‘Gina’ vormen een goede opwarming voor de tegendraadse tonen op ‘Muriel’. Met het langzaam opbouwende ‘Béatrice’ en de vrolijke synthesizer loops op ‘Yvette’ wordt de weg vrijgemaakt voor het lange sluitstuk ‘Maryse’ dat nog even experimenteel klinkt als toen. De zware basgeluiden op ‘Anne Marie’, waarvan een tweede versie als bonustrack is gevoegd, intrigeren nog het meest en blijven nog lang doordreunen.
Rope Work heeft alle moeite genomen om een obscuur muziekwerk uit het verleden aan een groter publiek te laten horen. Je hoort de liefde van Neffe voor zijn eigen muziekverleden terugvloeien in de individuele muziekstukken. Als de heruitgegeven composities Kolory Też Potrafią Śpiewać al zoveel moois oplevert, wat kunnen we dan nog meer verwachten?
Microwolf - ChangelingsDat het aantal luisteraars per maand op Spotify geen maatstaf is voor...
Bianca James - Bianca James Bianca James is nog een grote onbekende maar daar zou zomaar eens een...