Bij de eerste luisterbeurt blijkt al snel dat de band nog niets van haar karakteristieke geluid heeft verloren. Nog steeds klinkt alles lekker wollig, ja, zelfs bijna oudbollig. Maar goed, aangezien zij dit al jaren achtereen volhouden kun je het inmiddels net zo goed tijdloos noemen. Ook aan het typische stemgeluid van de zanger is weinig veranderd en valt nog steeds in de categorie ’Love it, or hate it. De band zelf schaart haar muziek onder de noemer ‘experimentele indie’, en daar kan ondergetekende zich prima in vinden.
Afgezien van de elektronische gizmo’s die hier en daar te horen zijn hebben de songs ook een beetje een relaxte, zomerse vibe over zich. Wat maakt dat Hey Venus! eigenlijk net te laat is uitgebracht. Neem het nummer ‘Show Your Hand’. Zet het op en je verlangt terstond naar het cruisen over een boulevard om vervolgens neer te ploffen in een strandtent waar je hoopt dat ‘The Gift’ op staat.
Er staan echter ook nummers die wat meer pit hebben en nog steeds heel erg hoog Furry-gehalte hebben. ‘Into the Night’ en het nummer met de fraaie titel ‘Baby Ate my Eight Ball’ zijn daarvan de beste voorbeelden. Vooral de bijna idiote achtergrond koortjes van de laatstgenoemde zouden alleen uit de koker van de Super Furry Animals kunnen komen. Samen met ‘Carbon Dating’ hebben we daarmee gelijk de beste nummers genoemd.
Dat wil overigens niet zeggen dat de andere nummers slecht zijn. In tegendeel. De Super Furry Animals bewijzen met Hey Venus! andermaal hoe uniek de band is. Voeg daarbij het feit dat alle songs inderdaad een kop en staart hebben, en we kunnen vaststellen dat hun talent om een elftal heerlijke songs te creeëren als een paal boven water staat.
Kinski - Down Below it's ChaosBij iedere Subpop-release is het toch weer spannend wat het label, bekend...
Tiny Vipers - Hands Across the Void Tiny Vipers is het pseudoniem van Jesy Fortino, een 24-jarige zangeres uit de...