2024-11-09
Acht jaar na Raphael Gimenes & As Montanhas De Som [2016] brengt Raphael Gimenes de opvolger uit. De Braziliaanse muzikant eert met dit ambitieuze project zijn nieuwe thuisland Dinamarca (Denemarken). In 2005 dacht hij nog dat het een kortstondig verblijf zou zijn, maar inmiddels woont hij er al jaren. Met zijn tweede studioalbum vertelt hij ons over zijn omzwervingen over de gehele wereld. We horen hier ook Teitur met wie hij de EP A Tongue Full Of Suns [2022] maakte, al is er van de elektronica die zij toen maakten weinig terug te vinden.Dinamarca klinkt als een conceptalbum dat in een Braziliaanse studio uit de beginjaren zeventig is blijven liggen. Het moet even op gang komen met de instrumentale opener ‘Llanura Infinita’ en ‘Caçador De Horizontes’. Pas als de drum binnenvalt op ‘Uma Canção Para Daniel’ en de blazers beginnen te galmen op ‘Amigo’ komt de plaat tot leven. Zijn zachte stem, begeleidt door gitaar, vult het album verder op, al maakt hij handig gebruik van gastmuzikanten. Zo is er Lucas Almeida op cello (‘Callisensvej 33’) en Flavia Huarachi op dwarsfluit (‘Fim-De-Mundo’).
Als ritmesectie heeft Gimenes gekozen voor Jan Kadereit (drums, percussie) en Lucas Delacroix (bas synthesizer), waardoor het geheel niet in elkaar zakt. Dit lukt ternauwernood: de nummers klinken veelal hetzelfde en duren lang. Luister maar eens naar ‘Irene’, waar een terugkerend thema wordt uitgesponnen en de trompetten deze keer de melodielijn spelen. Het klinkt allemaal mooi en uitgewerkt, maar het avontuur spat er niet van af.
Een enkele maal wordt je plezierig verrast. De strijkers op ‘Dyrehaven’ brengen je even in Denemarken, al weet de gitaar en zang van Gimenes samen met de spaarzame piano van Sebastian Macchi je weer terug te brengen naar het Braziliaanse oerwoud. De zangers Gaby Echevarria, Cecilia Pahl en Cris Ferro weten later ‘O Pintor’ een ongekende intensiviteit te geven. Als uiteindelijk de slagdrum van Kaldereit het einde van het album aankondigt, slaak je een zucht van verlichting. Even tijd voor wat anders….
Na acht jaar weet Gimenes met zijn laatste album niet (meer) te boeien. Het is mooi, maar ook gezapig. Had hij toch maar wat meer geluisterd naar Teitur, dan was het album wat avontuurlijker geworden. Je zou toch wat meer spanning mogen verwachten van een in Denemarken wonende Braziliaan?
Mama Sissoko - LiveWel eens gehoord van Mama Sissoko ? Hij zal niet op veel lijstjes voorkomen...
Gonçalo Almeida & Rutger Zuydervelt - Eventual Rutger Zuydervelt is een veelzijdige muzikant, die zo veel mogelijk de...