RECENSIE: Jamila Woods - Water Made Us

Woods
recensie cijfer 2024-09-14 Jamila Woods weet op een onopvallende manier haar levensverhaal met ons te delen. Zij liet op haar debuut HEAVN [2017 ] een feministische vrouw horen die besloten had om haar gedichten op muziek te zetten. Met opvolger Legacy! Legacy! [2019] bracht ze haar eigen mijmeringen over opgedane levenservaringen terwijl ze die spiegelde aan voor haar belangrijke rolmodellen (Eartha Kitt, Miles Davis, Jean-Michel Basquiat). Haar derde album, Water Made Us, is haar persoonlijke lofzang aan de cyclus van de liefde, waar neo-soul en R&B de soundtrack vormen.

Het begint met de onzekerheid van een ontluikende verliefdheid op ‘Bugs’ ( “Please be patient with me/… /Will I ever settle down?/Will I turn my life around?/It bugs me but I do it for ya”). De slotzin “I don't know how I feel about it” zegt voldoende over hoe zij over de ander denkt. Of het wat wordt, ligt aan de tijd die ze in de relatie wilt steken. Woods vergelijkt het met het onderhouden van een ‘Tiny Garden’: “ It's not butterflies or fireworks/Said it's gonna be a tiny garden/But I'll feed it everyday.”

Net als in het echte leven heeft ze in het begin van de relatie haar vrienden niet nodig. Dat verandert naarmate het album (en de relatie) vordert. Ze krijgt hulp van vrienden (Fatimah Asghar, Indya Moore, Krista Franklin, Jasminfire, Great Uncle Quentin, Saba, Peter CottonTale, duendita) die allemaal een eigen rol krijgen toebedeeld en met wie ze haar gevoelens deelt. Zo reflecteert ze met Gia Margaret haar ex-geliefdes op ‘I Miss All My Exes’. Gelukkig voor hen deelt ze voornamelijk de zeer verschillende, maar leuke herinneringen (“Burn mixtape CDs, cook veggie burgers with Lawry's, lemon pepper everything/Who recite plots of movies, oil my scalp, massage my neck”). Uiteindelijk is ze hen zeer erkentelijk en sluit ze af met het prachtig gevonden: “I never left any one of them, not really/I just went somewhere new”.

Op het poppy ‘Boomerang’ gaat ze ervoor en dat laat ze weten ook “I'm giving you it all or nothing at all/I'm waiting for your call and hoping you fall for me …. And I'm breaking my own rules/Find a way so I don't lose you”. Op ‘Good News’ lijkt ze daadwerkelijk de rust gevonden te hebben. “The good news is you're the only one/The good news is no need to rush/…/The good news is water always runs back/Where it came from/The good news is water made us”. Hierin refereert ze naar The Site Of Memory van Toni Morrisson, die in 1995 water al vergeleek met herinneringen. “All water has a perfect memory and is forever trying to get back to where it was."

Woods weet met haar derde album de liefde in deze tijd prachtig te beschrijven. Met rustige, zwoele, neo-soul met enige R&B invloeden, weten haar teksten piekfijn de juiste snaren te raken. Wat een heerlijk album om samen met je geliefde op de achtergrond te beluisteren.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Jamila Woods Label:Jagjaguwar
Cover The bevis frond - Focus On Nature

The bevis frond - Focus On NatureDe drijvende kracht achter The Bevis Frond is Nick Saloman. In zijn...

Cover Hartwin Dhoore - Dance Tunes

Hartwin Dhoore - Dance Tunes Vooropgesteld: Uw recensent zal nooit iemand aan de schandpaal nagelen...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT