2024-09-23
Notttwo is wel een heel aparte titel voor het album vanFrett. Niet in de minste plaats omdat dit het tweede album van Maciek Frett is. Daarnaast wordt hij bijgestaan door zijn vrouw Anna Frett, met wie hij al ruim twintig jaar samen is. Als je de hoes van zijn eerste album, The World As A Hologram (2020), vergelijkt met die van de opvolger, dan kun je denken aan een tweeluik. Toch is er een wezenlijk verschil. Daar waar het debuutalbum het ”old school industrial“geluid liet samengaan met IDM/Techno style met een snufje ambient is het tweede album een conceptalbum geworden. Hierbij is er meer analoge muziek verwerkt in de “industrial tribal dance” ritmes, al zijn elementen van noise en ambient sterk vertegenwoordigd. Mede dankzij de mastering van Eric van Wonterghem, die eerder onder andere Whispering Sons onder handen nam, klinkt het geheel zeer strak.Het album laat zich het beste als één geheel beluisteren. Het industriële geluid overdonderend en heeft iets beklemmends, alsof je geblinddoekt opgesloten bent in een bunker. De continue elektronische percussie die de synthesizerpatronen ondersteunt, draagt hiertoe bij. Als Anna Frett zingt op ‘Duality’, denk je dat je eerst te maken hebt met een nieuw nummer van Grace Jones: zij weet eenzelfde sfeer te creëren met haar stem. De simpele woorden “Quality”, ”Reality” en ”Unity” blijven nog lang doordreunen. Het is het begin van een lange, donkere, reis waar monotone synthesizerlagen en creatieve percussie hand in hand gaan.
Het zijn dan de kleine nuances die het verschil maken. Het valt op dat ‘DNA’ even in het Duits wordt gezongen. En zo lijkt het alsof een typemachine wordt gebruikt op ‘Body Mind’, dat al snel wordt verstoord door hardere, sporadische, synthesizertonen. Het is daarnaast de vervormde stem van Maciek Frett die agressie aanwakkert. Datzelfde geldt voor ‘Sleepness’, dat hierdoor wat rauw overkomt. Dan is er nog ‘In Out’, dat met een warme elektronica en een stilistisch ritmisch thema begint, maar al snel furieuzer wordt. Op ‘Voice’ komt zijn agressieve zang nog krachtiger over wanneer het wordt ondersteund door drone-percussie.
De man achter Job Karma, het Wrocław Industrial Festival en evenementen zoals Podwodne Wrocław en Rytual komt met zijn tweede album, waar hij het dualisme laat zegevieren. De monotone synthesizerlagen met stilistische elektronische percussie op Nottwo zullen voor de één saai en voor de ander hypnotiserend klinken. Diegenen die open staan voor industriële muziek zullen dit album zeer kunnen waarderen.
Taa - Our Language May Be Dying, But Our Voices Remain...De Amerikaanse schrijver en producer Ian Brennan weet van geen ophouden....
Ivarh - Huñvre Ivarh is een band uit Frankrijk, maar niet zomaar Frankrijk, nee Ivarh komt...