Vapor is het vijfde album van de groep, het eerste in vier jaar en bovendien het eerste met een licht gewijzigde bezetting. Het komt na een moeilijke periode voor Brazilië. Met Corona, maar ook vier jaar zeer rechts beleid van Jair Bolsonaro. Zoals bariton saxofonist Cuca Ferreira zegt: “It’s like we can see the light again.”. De muziek van Bixiga 70 is instrumentaal, dus politieke teksten hebben ze niet, maar de band speelde wel op de inauguratie van de nieuwe president Lula da Silva. Dit laat niet alleen zien waar de band politiek staat, maar ook dat deze in eigen land behoorlijk groot is.
Vapor werd ‘thuis’ opgenomen. In Bixiga dus, de wijk in het centrum van Sao Paolo waar de band naar vernoemd is. Op het album doen vijf gastmuzikanten mee, waaronder drie percussionisten. Eén daarvan is Simone Sou, die ook de openingstrack ‘Malungu’ schreef. Dit is een wat trage en vooral melodieuze track met mooie blazerspartijen.
Afsluiter ‘Loa Lua’ is even melodieus en nog wat trager, maar de vijf andere songs op Vapor zijn meer uptempo en funkier. De repeterende ritmes in ‘Parajú’, ‘Baile Flutuante’ en ‘Na Quarta-Feira’ zijn dansbaar en bezwerend. In gedachten zie je hier een dampende festivaltent helemaal op los gaan. Taferelen zoals we die kennen van bijvoorbeeld het Nederlandse Jungle By Night of de Britten van Ezra Collective. Vergeleken met deze laatste band, die afrobeat mengt met allerlei andere genres zoals reggae, hiphop en grime, blijft de muziek van Bixiga 70 wat dichter bij de basis. Heerlijk opzwepende afrobeat, niets meer en niets minder.
Labryenco - Morir Y Nacer Labryenco is het gezelschap rondom de Franse, in Nederland woonachtige,...
Oriane Lacaille - iViV iViV is het debuut van Oriane Lacaille , een Franse zangeres met roots in...