2024-10-30
Labryenco is het gezelschap rondom de Franse, in Nederland woonachtige, componist Alain Labrie. Zij spelen verschillende vormen van de flamenco, zoals de mineras, bulerias, tangos, bamberas, tarantas, alegrias en soms zelfs een mix daarvan. Voor wie hier niet bekend mee is: deze vormen worden naast de titels weergegeven, zodat je nog wat leert ook! Labrie weet naast verschillende gitaren, ook oud en balalaika te spelen. Geheel in de traditie van de flamenco waagt hij zich ook aan palmas (ritmische handgeklap) en tinaja (percussie-instrument dat op een vaas lijkt) en zingt hij zelfs. Op zijn derde album wordt hij bijgestaan door Franklin Heilijgers (basgitaar), Juri Kuefner (percussie); Vera van der Bie (viool) en Falu de Cadiz (zang). Zij nemen ons mee op een reis van leven en dood. Letterlijk: de albumtitel Morir Y Nacer betekent “sterven en geboren worden”.We beginnen met het ons in te beelden wat dat nu inhoudt op ‘Imagínación’. Het openingsspel van Labrie leidt uiteindelijk een wereldberoemde gastmuzikant in: Jorge Pardo. Deze fluitist maakte ooit deel uit van het Paco de Lucia sextet en toerde ook met, onder andere, Chick Corea. Hij zal nog vele malen verschijnen op het album en geeft hierdoor een aparte, meer jazzy, klank aan het geheel. Daar waar de opener nog vrij experimenteel klinkt, voldoet opvolger ‘Mi Casa’ aan de verwachting van een opvolger op La penúltima [2013]. Het nummer ademt “flamenco”; de bas van Heilijgers zorgt ervoor zorgt dat alle verschillende instrumenten in de pas blijven.
Labrie maakt het na ‘Fantasia’ wat spannender. Hij laat het ensemble vaak in het ongewisse: de eerste twee minuten zijn voor hem, voordat hij de rest de gelegenheid geeft hem verder aan te vullen. Op ‘Tres Hermanos’ hoor je hem dat weer doen: het lijkt een trucje, maar in wezen geeft hij een voorzet en test hij zijn medemuzikanten. Op het titelnummer gebeurt er iets bijzonders: er wordt zowaar een elektrische gitaar geïntroduceerd! Hierdoor gaat het gezelschap echt los. Handgeklap en zang wordt ingezet om de ode aan het leven muzikaal weer te geven.
Hierdoor wordt de toon gezet: ‘Me Olvido De Todo Lo Malo’ klinkt sprankelend fris, waar de zang je even meeneemt en het soms lijkt alsof het een fado betreft. De gitaar combineert hier wonderwel met de flamencogitaar. Het album sluit af met de langzamere nummers, ‘Duerme Mi Niňa’ en ‘Mi Madre La Tierra’. Door het prachtige gitaarspel vervelen deze nergens en voor je het je realiseert, zit het luister-uur er al op.
Labrie weet met zijn verschillende flamencostijlen en zijn uitstekende muzikanten een prachtige luisterervaring neer te zetten. Aangezien hij er tien jaar over doet om een album te maken, wordt het even wachten op een opvolger. Als het net zo mooi wordt als Morir Y Nacer, dan is dat het zeker waard.
Faizal Mostrixx - MutationsOeganda is “the place to be” . Het Nyege Nyege Collective in Kampala is de...
Bixiga 70 - Vapor Bixiga 70 is een negenkoppig afrobeat gezelschap uit Sao Paolo, Brazilië....