2024-10-27
Oeganda is “the place to be”. Het Nyege Nyege Collective in Kampala is de aandrijvende kracht achter de nieuwe muziek hub. Het organiseert een van de toonaangevende festivals in Afrika, waardoor we in het Westen ook wat meekrijgen. Daarnaast fungeert het ook als label voor verschillende artiesten. Een ervan is Faizal Mostrixx, die na zijn EP Transitions [2022], nu komt met opvolger Mutations. Met het album introduceert hij een nieuw genre, Afrofuturism, aan een groter publiek, dat hij uitlegt als “a way to describe the meeting of the electronic and the tribal. It’s about bringing the past into the now and then imagining how it could be expressed in the future”.In essentie integreert hij traditionele ritmes met huidige Afrikaanse muziekstijlen, waaronder amapiano en Afro House. Daarnaast maakt hij gebruik van field recordings uit de International Library of African Music, met opnames vanuit Oeganda, Congo, Tanzania en Ethiopië uit verschillende jaren. Hij heeft ook eigen opnames die hij inzet, bijvoorbeeld op opener ‘Onions And Love’. De zangeres die je hoort, is Kebenesh. Zij stond uien te snijden in een restaurant in Addis Ababa, terwijl ze aan het zingen was over een verloren liefde.
Mostrixx weet heel vakkundig de rituele danspatronen uit zijn thuisland te mengen met moderne ritmes. Op ‘Loosely’ bijvoorbeeld gebruikt hij als basis de retoriek die de Bugisu stam uit het oosten van Oeganda gebruikt om mannelijke kandidaten aan te moedigen voor besnijdenis. Met medewerking van Morena Leraba weet hij de zogenoemde Kadodi dans heel modern te laten klinken. Op het titelnummer ‘Mutations’ bewerkt hij de Bwola, de koninklijke dans van de Acholi-stam uit het noorden, en ‘Tunes Of The Jungle’ is geïnspireerd door een oeroud volksverhaal van de Baganda-stam die in het midden van het land woont.
Hij weet het geluid van zijn land te combineren met de iconische klanken van de landen om hem heen. ‘Muzukulu’ bijvoorbeeld heeft de typische Oegandese fluit terwijl de dikke bas en synthesizer sterk doen denken aan de muziek die Kinshasa zo typeert. Mostrixx bracht al eerder op ‘Back To Tanzania’ de akogo (duimpiano) ten tonele tussen de overheersende synthesizers en synthetische percussie. Dit nummer karakteriseert het album het beste: naast de hedendaagse muziekinstrumenten klinken de traditionele klanken door, terwijl je buitenopnames en samenzang hoort. Is dit de toekomstige muziek van Afrika?
Mostrixx heeft veel te danken aan zijn ouders. Zijn moeder was danser en introduceerde verschillende ritmes in zijn leven. Zijn vader was vrachtwagenchauffeur en bracht CD’s en cassettes met muziek vanuit Kenia en Congo mee. Hierdoor weet hij de traditionele en moderne muziek van de landen om hem heen zo te combineren dat hij oeroude verhalen vertelt door middel van dans. Je kunt dan zeggen dat er weinig veranderd is in de tijd. Toch hoor je door zijn muziek juist de toekomst van een werelddeel, niet het verleden.
Próchno - P3De Poolse muziekscene is een grotendeels onontgonnen terrein, alsof het...
Labryenco - Morir Y Nacer Labryenco is het gezelschap rondom de Franse, in Nederland woonachtige,...