2024-08-23
Naast zijn solowerk en diverse projecten (waaronder Neon Neon) is Gruff Rhys in Nederland vooral bekend vanwege zijn band Super Furry Animals. Hij heeft wat te vieren: hij is toe aan zijn 25e album in de 35 jaar dat hij muziek maakt. De titel van deze mijlpaal, Sadness Sets Me Free, doet nu niet vermoeden dat hij er een groot feest van maakt. Toch is het album zeker de moeite waard; misschien is het wel zijn beste plaat tot nu toe. Hoe divers het muzikale spectrum ook is dat hij hier laat horen, het luistert wel als een geheel. Het feit dat het album is opgenomen in drie dagen tijd met de band waarmee hij toerde, heeft er ongetwijfeld mee van doen. Op aangeven van de engineer Maxime Kozinetz - met wie hij eerder werkte op een album voor de Toeareg band Imarhan - streken zij neer in een omgebouwd negentiende-eeuws landhuis net buiten Parijs. Kozinetz heeft de gave om akoestisch gespeelde instrumenten zowel krachtig als intiem te laten klinken. Dat was net wat Rhys in gedachten had. Hierdoor komen Osian Gwynedd (piano) en Huw Williams (contrabas) volledig tot hun recht als zij het moeten opnemen tegen de drums Kliph Scurlock (ex-Flaming Lips) en de pedal steel gitaar van Rhodri Brooks (Melin Melyn). De strijkers van het BBC orkest, gearrangeerd door Gruff ab Arwel en de achtergrondzang van Kate Stables (This Is The Kit) zorgen ervoor dat het album tijdloos klinkt.
Het is dan aan de teksten van Rhys om het geheel lading te geven. Dat lukt hem uitstekend. Zodra de piano langzaam neer is gedaald en voordat de steel pedal gitaar zijn intrede doet opent hij met “In the nightclub of my mind, I’m doing cocaine in the cloakroom”. Later vraagt hij om hulp (“Come and set me free from my vain and selfish ways”). Het is de start van een persoonlijk relaas, waarin hij ons meeneemt in een vastgelopen relatie (‘I Tendered My Resignation’) en zijn frustratie met de hedendaagse politiek (‘They Sold My Home To Build a Skyscraper’). Op klanken die doen denken aan een jaren zeventig detectiveserie, weet hij de boodschap (“They floored my people down with sandpaper”) vrolijk te brengen. Zelfs het meest strijdlustige nummer, ‘Cover Up The Cover Up’ doet hij af met zijn onderkoelde humeur: “Reinvent the Government/Let’s do it on Monday”.
Volledig in lijn met het album eindigt hij op ‘I’ll Keep Singing‘ met zijn mantra “Sadness sets me free”. Je kan een glimlach niet onderdrukken. Rhys weet namelijk niet alleen op het uptempo ‘Celestial Candyfloss’ een optimisme door te laten klinken, maar ook op ballades, zoals ‘On The Far Side Of The Dollar’ of het experimentele ‘Peace Signs’ met zijn vele tempowisselingen. Het is een album geworden, waar eenzame mensen een houvast aan hebben. Met “There’s no use crying when you’re alone at night/ There’s no use crying when you’re at home in daylight” (‘Silver Lining Lead Balloons’) geeft hij hen een wijze raad. De warmte die het album uitstraalt doet de rest.
Augustus Muller - My Animal Augustus Muller werd geboren op 22 juli 1989 in Northampton, Massachusetts,...
Jane Weaver - Love In Constant Spectacle Jane Weaver loopt al weer een tijdje mee. De inmiddels 52-jarige zangeres...