2024-09-22
Vraag je je nooit af wat muziek nu eigenlijk is? Van Dale geeft als definitie: “geluid, voortgebracht door de menselijke stem of door instrumenten omwille van (de schoonheid van) dat geluid zelf”. Mag je dan nog van muziek spreken als je niet-auditieve data omzet in geluid? Dit proces, sonification, werd gebruikt door Craig Kirkpatrick-Whitby en PJ Davy om 2.016 regels van bron-data naar muziek te transformeren. Zij gebruikten hiervoor de informatie die werd opgenomen door het weerstation Chimet in de week dat zowel orkaan Orphelia als de storm Brian de Engelse kust teisterden (van 16 tot 23 oktober 2017). De muzikale parameters (akoestische reikwijdte, dichtheid, volume en toonhoogte) werden pas echt tastbaar, nadat Matthew Bourne erbij betrokken werd. Zijn toevoeging van piano, cello en synthesizer maakten het geheel tot een (experimenteel) muziekstuk.Het zodanig ontstane trio, Mining, laat direct op openingsstuk ‘Ophelia’ horen hoe een orkaan richting de kust beweegt. De eerste zes minuten wordt er een spanning opgebouwd die daarna overgaat in een sonische golf. Na ongeveer twaalf minuten is het voorbij; hierna hoor je alleen nog een ijzige kalmte. Opvolger ‘Petrichor’ is dan weer heel anders. De hele zware basdrone voorspelt weinig goeds, al weten de gelaagde synthesizers de donkere wolken iets weg te nemen. Een combinatie van deze twee eerste muziekstukken hoor je terug op ‘Force 10 Pts. 1&2’.
De prachtige piano van Bourne op ‘Latent’, zorgt voor een harmonisch - haast klassiek - tussenstuk, waarbij hij doelbewust de pauzes gebruikt om de herstellende natuur na te bootsen. Voor velen zal deze compositie als “echte” muziek in de oren klinken herkend worden, al is daar ook nog het ambient geluid van ‘Arise’. De overgang naar het titelnummer met de exacte locatie van het weerstation,’Chimet 50° 45'.45 N, 00° 56'.59 W’ , begint met sporadische aanslagen op de piano, waarna je de golven hoort neerkomen op het weerstation. Huiveringwekkend aan de ene kant, fascinerend aan de andere kant.
Diegenen die een hoop harde geluiden verwachten afkomstig van de datastream die opgenomen is toen twee extreme weerfronten elkaar kruisten voor de kust van Engeland, komen van een koude kermis thuis. Geen overdreven bas-drone, maar goed opgebouwde harmonische elektronische lagen die elkaar versterken of verzwakken. Het is net als het weer: niet voorspelbaar en elke keer net niet wat je verwacht. Zo is het een mooi document geworden, waar je binnenhuis het beste van kunt genieten.
Omni - Souvenir Omni is een Amerikaanse new wave band uit Atlanta. De band bestaat...
Tino - Nomatter Where We End Soms belandt er een CD op je deurmat waarvan je, na een korte bestudering van...