RECENSIE: Throne Of Thorns - Converging Parallel Worlds

Throne Thorns
recensie cijfer 2024-08-25 Het lijkt wel of België tegenwoordig hofleverancier is geworden van (power)metal. De ene na de andere band wordt er uit de grond gestampt. Nu dan weer Throne Of Thorns die met Converging Parallel Worlds haar debuutplaat aflevert.

Het is dat het genre werkelijk helemaal uitgekauwd en afgegraasd is, want je zou er bijna enthousiast van worden, zo goed zit dit in elkaar. De symfonische touch is bij Throne Of Thorns nog iets duidelijker aanwezig dan bij landgenoten Thorium, maar beide bands zijn duidelijk hoogvliegers in de Belgische powermetal.

Natuurlijk hebben we het allemaal al wel eens gehoord wat de vijf heren voor ons serveren, maar zo hoort de betere powermetal te klinken. Het doet gelijk alle Duitse huppelbandjes vergeten. In de Bio probeert men nog wel te claimen dat het voor fans van Blind Guardian, Helloween, Stratovarius etc. etc. bedoeld is, maar Throne Of Thorns heeft veel meer diepgang. Het progressieve (of symfonische zo u wilt) aspect maakt dat de muziek spannend klinkt en net zoals Thorium soms wel wat aan bands als Kamelot en Iced Earth doet denken.

Om te beginnen is het gitaarwerk van Thomas Verleye dat enorm opvalt binnen de warme sound van Converging Parallel Worlds. Daarnaast is de stem van Josey Hindrix prima tussen de muziek geplaatst en ligt er niet bovenop, iets wat bij powermetal bands nog wel eens voor een irritatiefactor kan zorgen.

De zeven songs plus intro klokken gezamenlijk een klein uurtje, dus u voelt al dat we een aantal lange epische songs over ons uitgestort krijgen, waarbij er niet op een minuutje meer of minder gekeken wordt. Alleen ‘Throne Of Thorns’ duurt ietsje meer dan drie minuten, maar dat is dan ook niet meer dan een instrumentaal opwarmertje voor het afsluitende en ruim elf minuten durende epische werkstuk ‘Fire And Ice’, al is het bijna negen minuten klokkende ‘Black Diamond’ wat ondergetekende betreft het prijsnummer van Converging Parallel Worlds. Fraai orkestraal klinkend toetsenwerk en een wereldprestatie van Thomas Verleye maken dit tot een ware oorstreling.

Converging Parallel Worlds is een van de betere platen binnen het powermetal genre. Hier kunnen veel van de bekendere bands nog een puntje aan zuigen. België is weer een prima metalband rijker.
Recensent:Jan Didden Artiest:Throne Of Thorns Label:Hard Life Promotion
Cover Poseydon - Through The Gate Of Hatred And Aversion

Poseydon - Through The Gate Of Hatred And AversionPotverdorie zeg, als je metalliefhebber bent en uit België komt zit je...

Omni

Omni - Souvenir Omni is een Amerikaanse new wave band uit Atlanta. De band bestaat...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT