2024-07-21
De band Rieany Plus bestaat uit zangeres Rieany Jansen (met een iets hees stemgeluid), Jan Hendriks (bekend van Doe Maar) en BJ Baartmans die met diverse artiesten samenwerkte, zoals JW Roy en Andre Manuel. Deze plaat ligt het meest in het verlengde van BJ Baartmans eigen band de BJ's Pawnshop, waar hij muziek mee maakt die americana wordt genoemd met invloeden uit blues, folk en country. De plaat Songs For Rieany Plus start met ‘Molly Sikes’, met daarop een heerlijke slide gitaar van BJ Baartmans. ‘Heart Of Darkness’ bevat Doe Maar achtige koortjes met een lichte reggaebeat, maar dat komt vooral doordat Jan Hendrix van Doe Maar meedoet, waardoor je daar bijna automatisch aan gaat denken.
De rest van de plaat roept americana en een country- en folkgevoel op.‘How Does That Work’ is een nummer met een heerlijke Hammond orgelsound. Het enige nummer dat wat uit de toon valt is het uptempo nummer ‘Never Wanted To Be A Woman’. Het blijkt dat de langzame, trage songs beter bij de stem van Rieany passen.
In Ge Reinders nummer ‘New Kind Of Love’ gaat het tempo weer lekker naar beneden en krijgen de gitaar, stem, Hammond en de droge minimale drums ruimte om te stralen. Dit nummer is het hoogtepunt van de plaat die maar een misser kent. De andere nummers zitten in de roos of net daar vlak bij.
De plaat bevat twaalf songs van twaalf verschillende schrijvers. Jack Poels schreef ‘Wat Als Ik Dat Zei’, een van de drie Nederlandstalige songs op deze plaat. ‘Oevers’ komt van de hand van Boudewijn De Groot. Bij ‘Oevers’ is het even wennen aan de stem van Rieany, want de stem klinkt in het Nederlands vreemd genoeg dan toch heel anders. Haar stem lijkt dan dunner te klinken en de meer hoge noten worden moeilijker bereikt. In ‘Wat Als Ik Dat Zei’ is dat minder storend, wellicht omdat in dat nummer het tempo nog wat lager gaat. Het nummer bevat een mooie tekst die om zelfreflectie vraagt: “Zou je me verlaten als ik dat zei?”
Songs For Rieany Plus is het tweede album van Rieany Plus en is de opvolger van How Does That Work. Het is een prettige voortzetting van de samenwerking die tot steeds aangenamere songs leidt. Het Brabantse landschap is een bodem die veel mooie Brabanticana voortbrengt. Het is een beetje zoals De Dijk al eens zong in ‘Lovesong 100.001’, vernieuwend is het niet maar dit is gewoon een fijne plaat die voor weinig platen onder doet en door meer mensen gehoord mag worden. Muziek voor mistige en bij voorkeur op regenachtige dagen, waarbij je lekker kunt wegdromen en de boel de boel laat.
Mark Lotterman - StedentripDe Rotterdamse singer-songwriter Mark Lotterman heeft voor het eerst...
Duffhues - Warlock Enemy Niels Duffhues is een constante factor in het singer-songwriterwereldje....