2025-02-09
De meesten van ons kennen Birgit Schuurman als actrice (De Eetclub [2010], Dik Trom [2010]) of van televisieseries (Lieve lust, De Mannentester en Meisje Van Plezier). Dat zij kan zingen, heeft zij al bewezen in verschillende musicals (Vijftig Tinten... De Parodie [2014] bijvoorbeeld). Voor haar rol in de musical The Last 5 Years [2007] van Jason Robert Brown, won ze de John Kraaijkamp Musical Award. Dat zij solo ook platen maakt is niet bij iedereen bekend. Toch is Struikelen inmiddels haar vierde album (een exclusief Amerikaans album uitgezonderd), al is het haar eerste Nederlandstalige werk.Het zingen in haar moerstaal geeft Schuurman de kans om haar gevoelens zo natuurgetrouw mogelijk te uiten. Zij vertelt ons over “fouten maken, nieuwe paden inslaan, over oude en nieuwe liefdes, mensen en situaties achter je laten en weer door gaan. Over struikelen, vallen, bijna vallen, je balans weer vinden en dan weer struikelend voorwaarts. Maar altijd hoopvol!” In tien liedjes geeft ze de luisteraar een kijkje in haar leven en horen we hoe zij bepaalde situaties heeft aangepakt. Hierbij straalt zij haar positieve levenshouding over ons uit.
Dat hoor je vooral op ‘Eigenlijk Best Goed’, waar zij erop los relativeert onder een aanstekelijke ritme. ( “De gympen die niet knelden en de wesp die niet stak. Mijn ouders die niet dood zijn en de fietsband die niet leegliep” ). Het einde klinkt gezond chaotisch met al die kinderen, maar ze komt er best goed mee weg. Het titelnummer is net zo vrolijk, ook hier komt er een opsomming : “Struikel in je armen/Struikel in je hart/En ik maakte je per ongeluk verliefd/En als je bij me weggaat/Maakt me dat niet bang/Ik kan mijn eigen weg gaan/Had toch al nooit een plan”.
Dat ze toch niet zo stoer is als ze doet vermoeden, hoor je op ‘Nu Ik Ga’. Hier bezingt zij de scheiding van de vader van haar eerste zoon. De piano en cello weten haarfijn de sfeer te creëren die hoort bij de gevoelige situatie ( “Ik draai me om en ik zie dat je slaapt. Dit is de laatste keer dat ik naast jou lig en wakker wordt.” ). Zij beschrijft prachtig haar twijfel en angst om het leven weer op te pakken. Die twijfel komt terug op ‘Samen dansen’: “Zullen we ooit nog samen dansen zoals vroeger?” ). Ze klinkt zelfverzekerder op ‘Ga’ - waar zij op de monotone piano aanslagen haar vriend vertelt “Pak mijn spullen en ga” - en op afsluiter ‘Ik Wil Niet Slapen’ (“Ik wil niet slapen/Ik wil hier zijn/Ik wil hopeloos verliefd zijn.” )
Met behulp van Stephanie Struijk, Linde Schöne, Iris Penning, Nienke Leone, Huub van Loon en Sjoerd de Vries weet Schuurman pakkende nummers te schrijven die haar persoonlijke relaas veilig omhullen. De muziek mag dan niet vernieuwend zijn, haar teksten weten je raken. Er is ruimte voor een traan, een glimlach en overpeinzingen. Hopelijk blijft zij nog even in het Nederlands zingen; het gaat haar goed af.
The Cinelli Brothers - Almost Exactly The Cinelli Brothers bewijzen met hun derde album Almost Exactly.. The...
Gordan - Gordan Het Duitse Glitterbeat label, onderdeel van Glitterhouse Records, is...