Naast broers Marco (zang, gitaar) en Alessandro Cinelli (drums) bestaat de band uit Tom Julian-Jones (harmonica, gitaar, zang) en Stephen Giry (bas, gitaar, zang). Samen weten ze de kracht van hun liveoptredens naadloos te vertalen naar deze derde plaat. Het album swingt en verrast, zonder een moment te vervelen.
Hoogtepunten zijn er genoeg. Neem bijvoorbeeld het mondharmonica gedreven ‘Ain’t Blue But I Sigh’. Het nummer combineert een Afrikaans aandoend drumritme met een Chicago shuffle, wat opbouwt tot een soulvol refrein. Een ander goed nummer is ‘Nobody’s Fool’ dat met zijn donkere sfeer en krachtige harmonica aan een, door blues gedreven, Tom Waits doet denken.
Wat deze band specifiek bijzonder maakt, is hun veelzijdigheid. Naast de diverse bluesstijlen blinkt de band uit in hun vocale talenten. Elk bandlid draagt op zijn eigen manier bij, wat resulteert in een afwisselend, maar samenhangend geheel. Dat laten ze specifiek in het nummer ‘Prayer’ horen. Het mooist is echter de liefde voor de muziek vertaald in een swingende potporie die geen moment verveeld. Niet live. En ook niet op deze derde langspeelplaat.
Met Almost Exactly.. The Cinelli Brothers laten de Cinelli Brothers horen waarom zij de ‘UK Blues Band of the Year’ Award hebben gewonnen. Dit album is een aanbeveling voor elke liefhebber van blues en soul. De heren bewijzen dat de blues allesbehalve stoffig is.
Ron Spielman - LifeboatEerlijk is eerlijk, buiten een handvol nummers hadden we nog weinig meer...
Gordan - Gordan Het Duitse Glitterbeat label, onderdeel van Glitterhouse Records, is...