2025-01-15
Daar is Tom ‘Tee’ Tas weer met zijn Entering Polaris. Een jaartje geleden liet hij ons al genieten van het eerste tweeluik van zijn project. Dit dubbelalbum, bestaand uit een stevige, en een rustige plaat was al om van te smullen en Tom beloofde ons snel op een volgend tweeluik te trakteren. Op Tom kun je bouwen, want een jaartje later liggen Myths In Motion en Songs Of Ivory And Obsidian voor ons. Zoals Tom beloofde, zou het eerste album stevig en progressief zijn en het tweede album een pianoalbum.Om dan maar snel met de eerste plaat te beginnen: Myths In Motion is om je vingers bij af te likken. Groots, meeslepend, bombastisch en bovenal ijzersterke songs waarvoor Tom ook nog eens een aantal grote namen voor de vocalen heeft weten te strikken. Tom zorgt zelf voor het gitaarwerk en alle elektronica, alleen drummen doet hij niet, daarvoor zorgt Louis van der Linden en verder zijn er nog wat muzikale gastbijdragen.
Het begint al met het negen minuten klokkende ‘Heresy’ dat na een bombastisch intro je trommelvliezen prettig teistert met de zang van Tim Owens (ex-Judas Priest) en de grunt van Sindre Nedland in een heavy en episch werkstuk dat je gelijk op scherp zet. Ook de wat minder bekende namen kwijten zich goed van hun vocale taak. Zo is de wisselwerking tussen John Yelland (Judicator) en Jeffrey Rademakers (Spartan) zeer geslaagd in ‘Reign In Hell’ en klinkt Nick Holleman (Powerized) in het meest rechttoe rechtaan powermetalnummer ‘A Friend In Time’ overtuigend.
Hierna komt in de persoon van Thomas Vikström (Therion, Candlemass) weer een bekende zanger binnenwandelen. Zijn zang gecombineerd met de grunt van Sandre Nedland maakt ‘The Fires Of Alexandria’ spannend waarbij het akoestische intermezzo best verrassend genoemd mag worden. Het daaropvolgende korte ‘The Vitruvian Man (Part I)’ met de Goddelijke stem van Lynn Louise Pauwels is een heerlijk rustpuntje en haar zang lijkt zo op die van Anneke van Giersbergen dat ondergetekende even op het verkeerde been werd gezet.
Het instrumentale stukje hierna is dan de opmaat voor een maar liefst twintig minuten klokkend en uit tien partjes bestaand stuk met de titel ‘Clockwork’, dat een paar van bovenstaande zangers bevat, aangevuld met Arno Menses (Subsignal), die we ook nog kennen van Blind Ego. Beschrijven van dit stuk is schier onmogelijk. Gaat u zelf maar eens luisteren naar dit alle kanten op stuiterend werkstuk. Prachtig!
Nadat we volkomen murw zijn door alle sferen van de eerste plaat laven we ons aan de rust van het sublieme Songs Of Ivory And Obsidian dat muzikaal voornamelijk uit piano, prachtig bespeeld door Franky de Mangelaer, aangevuld met viool, cello, contrabas en wat percussie, bestaat. Tom bespeelt zelf niets op dit album. Dat het geheel ondanks de rust toch ook heavy en duister klinkt en geen seconde verveelt, komt natuurlijk door de prachtige door Tom geschreven songs en door de hogeschool vocalisten. Zonder de anderen te kort te willen doen: Tom Englund, Damian Wilson en Roy Khan zijn van het niveau Champions league en dragen bij aan een werkelijk wonderschoon album. Dat Tom zelf ook prima kan zingen bewijst hij in het prachtige ‘Gordian Pristine’.
Had Tom op zijn vorige dubbelalbum al grote hoogten bereikt, met dit waanzinnig mooie Myths In Motion / Songs Of Ivory And Obsidian heeft hij er nog een paar schepjes bovenop gegooid. Wat een majestueus werkstuk is dit geworden. Hier past alleen de maximale score.
Black Djangos - Circus Of Insanity Black Djangos debuteerde in 2020 verdienstelijk met een in eigen beheer...
The Cinelli Brothers - Almost Exactly The Cinelli Brothers bewijzen met hun derde album Almost Exactly.. The...