2025-03-04
Boos, nog iets bozer, woest; dat is de eerste gedachte bij het beluisteren van het eerste album van Boneripper een Nederlandse band die zich volgens de bio heeft bekwaamd in metallic hardcore. Hou het maar op een venijnige vorm van metalcore met ziedende hardcore vocalen en zo hier en daar wat gang vocals en natuurlijk af en toe een breakdown.In de bio wordt er heel optimistisch aangegeven dat World Ablaze de eerste langspeler van Boneripper is, maar de acht songs plus intro en intermezzo halverwege duren welgeteld eenentwintig minuten. Amper lang te noemen dus. Maar dat heet ter zake komen, en eigenlijk is dat maar goed ook, want na de twintig minuten durende tirade van opperschreeuwer WD Glashouwer is het eigenlijk ook wel mooi geweest. Zo kan deze plaat ook niet snel vervelen.
Neemt niet weg dat het hart van de heren op de goede plaats zit en dat ze heel erg boos zijn op de hedendaagse maatschappij, blijkt duidelijk uit de teksten. De tekst van ‘Xenophobic’ snijdt wat dat betreft hout, in een periode dat een hersenloze minister met raar haar hele nare en rare dingen zegt en dat een hele grote bevolkingsgroep in ons land daar kritiekloos als een kudde schapen achter aan rent. ”It’s the fear of the unknown – turning people into monsters, burning hearts turn to stone, no compassion, no search for answers” aldus de vijf mannen. Wilders en consorten: eat your heart out.
De plaat opent met een dik minuut durend intro getiteld ‘Final Warning’ waarin we worden gewaarschuwd waar het heen gaat met de wereld als het doorgaat zoals we nu met zijn allen de boel aan het verkloten zijn: ”don’t let it happen, it depends on you”, zo voegt de narrator ons toe. In ‘The Abyss’ doet de band het nog eens dunnetjes over: ”Armageddon – caused our own demise, Armageddon – our world slowly dies”. Alstublieft, pak aan!
Het intermezzo halverwege is even een lekker rustpuntje en hier wordt een stukje intro van de intro nog even opgepakt, waarna het eerdergenoemde ‘Xenophobic’ losbarst. Het nummer valt niet alleen op door de tekst maar ook de riff is sterk. Wanneer je vervolgens de gang vocals nog eens ”Xenophobic” hoort yellen, dan weet je dat de boosheid echt is en dat zolang we met oorlogen, en allerlei ultra rechtse regeringen zitten opgescheept er voor de vijf heren meer dan genoeg is om over te schrijven. Wanneer ze dat dan vervolgens weten te verpakken in dit soort superstrak uitgevoerde metalcore hebben ze onze zegen.
Transport Aerian - Live In GhentHet Belgische Transport Aerian bestaat inmiddels vijftien jaar en heeft...
Entering Polaris - Myths In Motion / Songs Of Ivory And Obsidian Daar is Tom ‘Tee’ Tas weer met zijn Entering Polaris . Een jaartje geleden...