
Openingstrack ‘Waking Up’ zou daadwerkelijk je wekker kunnen zijn, op zondag. Notes From A Quiet Life start dromerig, chill, en ontspannen, zoals een ideale zondag ook hoort te starten. Het zit hem hier in het feit dat het niet bij één relaxte track blijft, waardoor het album net tegen het slepende aan lijkt te hikken. Washed Out staat al langer bekend om deze sound, maar heeft hem per album steeds steviger doorgevoerd. Inmiddels zijn alle tracks op het album voorzien van gelaagde vocals, wellicht een manier om de teksten te verdoezelen? Want tekstueel lijkt Greene geen hoogstandje te hebben afgeleverd. Neem bijvoorbeeld ‘Wait On You’ waarin het overgrote deel van de tekst bestaat uit het herhalen van ”I’ll wait on you, baby”.
Er zit een discobeat in, maar dat maakt de plaat niet gelijk dansbaar. Ernest Greene doet weliswaar een poging om je zo nu en dan met je hoofd te laten bobben, maar de voetjes zal hij niet van de vloer krijgen. Het voelt hier en daar als een gevalletje ‘wil wel, maar kan niet’. De beste poging tot het in beweging krijgen wordt hoogstwaarschijnlijk nog gedaan op ‘Got Your Back’, waar de backing vocals het geheel een fijne upgrade geven. Op ‘The Hardest Part’ is een behoorlijk contrast te horen. Terwijl de vocalen van Greene doordrenkt zijn van melancholie, worden deze omlijst met een opgewekt synthpop deuntje. En dat alles terwijl de muzikant zingt over het zien van zijn ex met een nieuwe liefde, toch een onderwerp dat je eerder bij een ballad verwacht. Uiteindelijk doet Notes From A Quiet Life zijn naam eer waar: Ernest Greene zijn leven is gemoedelijk, quiet, en de lijn met futloos is in dit geval erg dun.

Man Man - Carrot On Strings Man Man is een regelmatige gast op Festivalinfo. Ondanks dat had uw...

Pissed Jeans - Half Divorced Met een bandnaam als Pissed Jeans kan je bij ondergetekende niet veel meer...