De muziek van Manu Chao is eigenlijk het beste te vangen onder het kopje “Manu Chao”. Het is lastig om deze muziek onder een andere noemer te plaatsten. Zijn muziek is namelijk makkelijker te herkennen dan te omschrijven. Toch volgt hier voor de mensen die de laatste 20 jaar onder een steen geleefd hebben nog een kleine omschrijving. Een linkse boodschap in verschillende talen, ondersteund door een vrolijke potpourri van alle soorten wereldmuziek. Herkenbaar, dansbaar en vooral enorm politiek correct.
Naast zijn politieke oriëntatie, zijn talenknobbel (hoewel spelling blijkens enkele songtitels niet zo nauw genomen hoeft te worden) en zijn voorliefde voor wereldmuziek staat Manu Chao nog ergens bekend om: Recycling. En dan doel ik in deze niet op het milieu, maar op recycling van zowel zijn muziek als zijn teksten. Ook op La Radiolina wordt volop hergebruikt. De muziek van de single 'Rainin In Paradize' is tevens terug te vinden op de nummers 'El Kitapena', 'Panik Panik', 'Siberia' en 'Mama Cuchara'. Opvallend is wel dat deze muziek wat steviger en meer rock georiënteerd is als de gewoonlijke Manu Chao nummers. Naast deze opsomming zijn er nog een achttal andere nummers paarsgewijs verbonden door het gebruik van dezelfde muziek. Hierdoor weet de cd al snel een vertrouwd gevoel op te wekken, zonder te vervelen. Wel jammer is dat er een aantal nummers met een abrupt of slecht getimed einde op de cd is gezet. Hierdoor lijkt het soms wel of er haast zat achter deze cd en dat is vreemd gezien het feit dat de laatste cd alweer enkele jaren geleden uitgebracht is.
Ondanks dat er enkele kanttekeningen geplaatst kunnen worden is er genoeg reden om niet alleen de single aan te schaffen. Het is weer onmiskenbaar een Manu Chao cd geworden. Lekkere dansbare nummers en stevige wereldmuziek, die door de 5 bonus op een totaal van 21 nummers komt. Het is een cd die ondanks zijn kleine tekortkomingen toch een goed gevoel bij je achterlaat. Met La Radiolina weet Manu Chao namelijk de zomer te brengen die we dit jaar zo hard gemist hebben. Maar het wederom verpakken van een politieke boodschap in muziek zonder daarmee aan vrolijkheid en dansbaarheid in te boeten is misschien wel de grootste prestatie.
HIM - Venus DoomIn Europa is het Finse HIM bekend geworden door de hit Join Me (1999). In...
Hard-Fi - Once Upon a Time in the West Het tweede album van Hard-Fi is een feit, een cd die ten eerste opvalt door...