2025-01-19
Memoir Of A Sparklemuffin is inmiddels alweer de tweede plaat van Suki Waterhouse. Suki heeft de smaak te pakken. Suki het model, de actrice en muzikant had tijdens haar zwangerschap genoeg tijd om aan nieuwe nummers te werken. En om een bijzondere titel te verzinnen. Sparklemuffins zijn zeer kleine spinnen die variëren van vier tot zes millimeter lang, vergelijkbaar met de lengte van een rijstkorrel. Met Memoir Of A Sparkklemuffin laat Suki haar meer duistere, rockende kant zien op de eerste twee nummers. ‘Gateway Drug’ en ‘Supersad’ hadden niet misstaan op de soundtrack van Twin Peaks. De nummers volgen elkaar in een rap tempo op. Maar liefst achttien nummers worden in ruim vijftig minuten afgewerkt. De backcover geeft de sfeer goed weer. Een prachtige poppy, maar dromerige Suki is daar afgebeeld, maar als je goed kijkt zie je een traan en een klein spinnetje. De richting van deze plaat is meer donkere nummers die prima overkomen. ‘Moas’ klinkt fris, donker, poppy en schiet alle kanten op. Suki heeft misschien wel haar richting gevonden, maar moet nog leren dat minder soms meer is. Achttien nummers zorgen er namelijk voor dat je de sfeer van het album enkel te pakken krijgt door te skippen. Of bijvoorbeeld de plaat in te delen in een donkere en een luchtige sfeer. ‘Blackout Drunk’ en ‘Faded’ zijn bijvoorbeeld meer confectiepopnummers. Terwijl ‘Nonchalant’ dan weer meer klinkt als het scherpe van Cocteau Twins met galm in de vocalen. Voor ondergetekende beklijven de donkere nummers het meest. Zo is ‘Model, Actress,Whatever’ (refererend aan haar eigen situatie), ‘To Get You’ en ‘Lullaby’ een drie eenheid die deze donkere sfeer heeft en je tot luisteren aanzetten.
Suki heeft op diverse nummers hulp ingeschakeld van medecomponisten en schrijvers zoals Alexis Kesselman, Madison Love en Nathalie Findway. Maar ze klinkt bij het groots en opgeblazen prijsnummer ‘Big Love’ bijvoorbeeld ook alsof Phil Spector de productie op zich heeft genomen. Terwijl ‘CMG’ en ‘Think Twice’ dan weer meer Kylie Minogue achtig. Ook ‘Lawsuit’ weet te bekoren.
Ondanks de ruime tracklist is Memoires Of A Sparklemuffin de beste van de twee platen van Suki. Ze bedient met deze afwisselende plaat een ruime doelgroep, door haar sound ergens tussen Cocteau Twins, Mazzy Star en Cigarettes After Sex te passen. Daarnaast werkt het ook prima voor de huidige generaties die albums niet in een keer luisteren. Ook voor cherrypicking leent de plaat zich uitstekend.
Commercieel gezien heeft Suki wat dat betreft ook wel gelijk. Want met donkere nummers alleen ga je waarschijnlijk geen hit scoren. Met een hit op zak kun je ervoor zorgen dat je de gemiddelde popluisteraar makkelijker meekrijgt naar prachtige nummers zoals ‘My Fun’ en ‘Blackout Drunk’. Suki is met deze plaat muzikaal volwassen geworden en een vaste waarde om te blijven volgen.
Tramhaus - The First ExitEen recensie schrijven over Tramhaus zonder het woord postpunk te laten...
Boeckner - Boeckner! Het is niet makkelijk om de naam van de groep op de cover te ontmaskeren. Wat...