2025-03-11
Het Amerikaanse slowcore duo Low hield op te bestaan met de dood van drumster/ zangeres Mimi Parker. Het is nu aan Alan Sparhawk, de wederhelft van Parker, om de nalatenschap van deze bijzondere band in stand te houden. Hey What was de zwanenzang van Low en nu twee jaar later zijn we zeer benieuwd of Sparhawk het succes van deze populaire cultband weet voort te zetten in zijn solocarrière.White Roses, My God is het tweede soloalbum van Sparhawk, en maakt al snel duidelijk dat Sparhawk niet direct het geluid van Low heeft meegenomen. Dat kan ook maar ten dele want Parker drukte een stevig stempel op de muziek van Low.
Van het ruime half uur dat White Roses, My God duurt houden we een ambivalent gevoel over. Duidelijk is dat Sparhawk de elektronica, die altijd wel ergens in Low ronddwaalde, verder heeft uitgebouwd. Dit is het positieve over het album en in sommige tracks horen we ook wel weer de vervormingen en drone-achtige geluiden die we van Low kennen, maar de elektronica heeft wel de overhand, waarbij sommige tracks wel heel erg simpel en low budget overkomen.
Maar dan komen we aan bij de zang en dat is toch wel het grootste punt van kritiek op dit album. In alle tracks heeft Sparhawk zijn stem door een vervormer gehaald, waardoor het lijkt of hij aan de helium heeft gezeten of misschien een paar smurfen heeft ingeslikt. Wanneer je het album start en het eerste nummer ‘Get Still’ krijgt voorgeschoteld hoop je nog dat dit een eenmalige uitspatting is, bij wijze van experiment, maar wanneer vervolgens ook de volgende tien songs ‘gezegend’ zijn met dit trucje, overvalt je toch wel enige droefheid. Natuurlijk hoeft Sparhawk niet op Low te lijken, maar dat Mimi Parker hier node wordt gemist maakt dit ruime half uurtje wel duidelijk. In potentie sterke en duistere synthpopsongs als ‘I Made This beat’ en ‘Can U Hear’ worden door deze vervormde zang zo goed als onluisterbaar gemaakt.
Het is goed dat Sparhawk de draad na de dood van Mimi Parker weer heeft opgepakt, maar het is te hopen dat hij op volgende albums weer wat sterker voor de dag komt en dat hij vooral zijn stemvervormer thuislaat. White Roses, My God is het album dat Sparhawk moest maken als een stukje rouwverwerking zodat die die demonen nu zijn afgeschud. Op naar een beter vervolg.
Toro y Moi - Hole Erth Toro Y Moi is het alter ego van Amerikaanse zanger en producer Chaz Bear....
Cassandra Jenkins - My Light, My Destroyer Lees de recensie, zet het album op en je bent helemaal gegrepen. Dit gebeurde...