RECENSIE: Future Suns - Scorpio

Suns
recensie cijfer 2025-03-24 Wist jij dat er drie aliens vanuit de verre planeet Acamar op aarde vastzitten die muziek maken gebaseerd op omgevingsgeluiden en hopen hiermee weer terug te gaan naar hun eigen planeet? Dat is wat Future Suns je wilt laten geloven. Inmiddels weten we beter. De muziek komt uit Alkmaar en wel van Robert Schuurman (alien-naam Scurio) en de zang en songteksten zijn afkomstig van Michael en Reyna Miles (alien-namen Simian en Reyna) die in Seattle (USA) wonen. Het drietal heeft elkaar op het online platform Fandalism ontmoet en brengen sinds 2015 albums uit. Inmiddels zijn zij toe aan hun vijfde album, dat tevens het einde van een drieluik vertegenwoordigd.

Na Aquarius [2019] en Virgo [2021] is er nu Scorpio. Ook dit album staat vol met industrial elektro-rock, dat enigszins doet denken aan Nine Inch Nails, The Prodigy en Placebo. Zodra je “This is the intro” hoort op ‘Orion’ ben je gevangen in de door hun gecreëerde bubble. De harde percussie en de gitaren pakken je direct en als je uiteindelijk “this is the outro” hoort, hunker je naar meer. Je hoeft niet lang te wachten: ‘My Paramour’ gaat op dezelfde wijze verder, al is dit wat monotoner. Het terugkerende piano-thema blijft in je hoofd zitten.

Zoals zij zelf al aangeven in een begeleidend schrijven wordt de spanning nog wat verder opgebouwd met ‘Sue-Z2’. De donkere gitaar en elektronische percussie zorgen ervoor dat ‘Scorpion Sting’ het geheel tot een halt toeroept. Het stochastische nummer deelt het album in tweeën. Met de toegankelijke composities zoals ‘Rats’ en vooral ‘Invisible Man’ wordt het gezelschap al heel wat menselijker. Vooral het blijven herhalen van “Here comes the visible man” werkt aanstekelijk.

Dat geldt ook voor het fantastische nummer ‘Frozen Flowers’. Hier komt het drietal het beste uit de verf. De samenzang van Simian en Reyna op het zware synthesizerraamwerk en de basriffjes zijn een waar genot voor het oor. Dat geldt helaas niet voor ‘Underground’, waar je even denkt dat hun samenzang ( “Oh these rocks are cold/Oh history unfolds”) uitkomt bij een renditie van ‘Fat Bottomed Girls’(Queen). Het nummer neemt een andere wending, maar de structuur ontbreekt om te kunnen blijven boeien. Wanneer echter hun slotakkoord ‘Infinity Mirror’ klinkt weet je een ding zeker: je wilt niet dat hun ruimteschip onze planeet gaat verlaten.

Het Amerikaanse-Nederlandse electro-indierocktrio Future Suns heeft hun drieluik afgerond. Hopelijk is dat geen reden om te stoppen: zij kunnen nog wel wat jaren voort met de in gang gezette muzikale pad. Ook al klinken de meeste nummers je enigszins bekend in de oren, zij weten toch een eigen geluid te creëren dat in de meeste gevallen blijft fascineren.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Future Suns Label:Eigen Beheer
Cover Soul Survivors - The Road Ahead

Soul Survivors - The Road AheadZe noemen zichzelf een jonge Amsterdamse band met een oude ziel. Niet gek...

Cover Etan Huijs - The Road And The Wilderness

Etan Huijs - The Road And The Wilderness Meer dan drie jaar geleden werd ondergetekende aangenaam verrast door The...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT