2025-01-12
Het zijn twee werelden van verschil wanneer je de twee muzikanten met elkaar vergelijkt, maar vreemd genoeg is het niet eens heel verrassend te noemen dat er nu eindelijk een album is verschenen van Ian Siegal en Johnny Mastro. Mastro is een Amerikaanse zanger en een geweldige bluesharpist. Siegal is de Britse singer-songwriter die met zijn stem soms vervaarlijk dicht in de buurt van Howlin' Wolf komt. Beide muzikanten zijn al vele jaren lang graag gezien in de Benelux en de hondstrouwe fanschare lijkt zich nog altijd uit te breiden. Het zijn dan ook artiesten die vooral op het podium weten te overtuigen met een bevlogen en zeer gepassioneerde presentatie van de bluesmuziek, waarin het muzikale erfgoed van de grote bluesmeesters weliswaar als inspiratie dient, maar waarin beiden over een zeer authentiek geluid beschikken.
Onlangs is onder de naam Ian Siegal Meets Johnny Mastro het album Easy Tiger uitgebracht waarop dertien tracks te vinden zijn die de twee in één keer hebben opgenomen na een schrijfsessie in de woonkamer, thuis bij Mastro in New Orleans. Vervolgens is met behulp van Big Jon Atkinson, een gitarist en harmonicaspeler met een vergelijkbare liefde voor het werk van Wolf, Lightinin' Hopkins en Little Walter, in de nabijgelegen Bigtone Studio gewerkt aan het juiste geluid zoals hij dat eerder verzorgde voor Kim Wilson, de frontman van The Fabulous Thunderbirds, bij het opnemen van diens Take Me Back! (The Bigtone Sessions).
Gewerkt is aan een zo'n natuurgetrouwe weergave van hetgeen zich in de studio heeft afgespeeld. Het resultaat hiervan laat zich raden, stuwende, vuige en vet smerige bluesklanken van een weergaloze band, met twee puristen die het beste bij elkaar naar boven weten te brengen. Atkinson heeft goed begrepen hoe de furieus gespeelde blues vastgelegd dient te worden. Het scheurt, kreunt en beukt alsof het leven ervan afhangt, of eigenlijk simpelweg zoals blues hoort te klinken.
Het voorproefje dat met 'Four On The Floor' eerder verscheen, liet al horen wat er kan gebeuren wanneer de Britse en de Amerikaanse harmonica-blues elkaar ontmoeten. Alsof Billy Boy Arnold in de zomer van 1969 de studio was binnengelopen, toen Fleetwood Mac bezig was met het opnemen van 'Oh Well', om zich eens met de zaak te gaan bemoeien. Van Ian Siegal wisten we al dat hij moeiteloos samen kon met zijn Amerikaanse vakgenoten. Zo is er waarschijnlijk nog iets blijven liggen van zijn samenwerking met North Mississippi Allstar Luther Dickinson en blijkt 'Tall & Tight' een prima gelegenheid voor Siegal om zich met gitarist Smoke even volledig uit te leven.
Geslaagd is ook hier het eerbetoon bestemd voor Earl King met een vertolking van het uit de jaren vijftig afkomstige 'Baby You Get Your Gun' waarin deze keer de blazers zijn vervangen door de schroeiende bluesharp van Mastro.
Met daarbij de zware tonen van 'No Mercy' en 'Dog Won't Hurt' meegerekend hebben Ian Siegal en Johnny Mastro het voor elkaar gekregen om met Easy Tiger de meest meedogenloze bluesplaat van 2024 te realiseren. Dichter bij de blues zijn we dat jaar niet meer gekomen.
King of the World - Get Up, Get Down & Get With It Het idee om de band op te richten stamt al uit 2011 en er hebben sinds het...