Het uiterst persoonlijke komt ook in de muziek terug. In feite bestaat Pascal Rascal uit twee concept albums op een enkele schijf. Het eerste deel gaat vooral over de kunst. De specifieke hiphopkunst graffiti komt in dit deel aan bod in het nummer ‘Straatkunst,’ een nummer waarvan de sfeer erg doet denken aan het nummer ‘Tunnelvisie’ van Opgezwolle. Dit nummer wordt gevolgd door odes aan Picasso en Escher (die niet geheel toevallig de letters MC voor zijn naam heeft staan). Uiteraard komt ook nog de grote specialiteit van Def P nog terug in het nummer “vrijstijl.”
Met het nummer ‘Evenwicht’ wordt er een mooie brug geslagen tussen de concepten kunst en goed/kwaad. In het tweede deel ligt vooral bij het nummer ‘Engeltje-Duiveltje’ een vergelijking met het bekende nummer ‘Guilty conscience’ van Eminem erg voor de hand. Een bekende maar daarom niet mindere uitwerking van goed en kwaad die in de vorm van het engeltje en het duiveltje op de schouder van iedere persoon allerhande besluiten becommentariëren en om beurten de boventoon voeren.
Tekstueel en conceptueel is het een uiterst gebalanceerd album geworden. De beats van Seda, Pita, Sec, Dick Tator en Labrat zijn van een hoog niveau en liggen lekker in het gehoor. Toch moet me een minpunt van dit album van het hart. Def P lijkt in een carrière van 15 jaar met bijna evenzoveel albums nauwelijks gegroeid te zijn. Hij hanteert nog steeds dezelfde hakkelige stijl, wat samen met zijn stem zorgt voor een heel hard geluid. Voor de mensen die opgegroeid zijn met de tweede generatie van de Nederlandse hiphop zal dit wellicht tegenvallen, maar voor de oude kern van Osdorp Posse fans zal dit geen probleem vormen en zo kan er rustig gesteld worden dat de meester weer een pareltje heeft afgeleverd.
Emigrate - EmigrateRammstein-gitarist Richard Z. Kruspe werkt sinds twee jaar aan een nieuw...
The Killbots - The Killbots Dat onze zuiderburen ook niet vies zijn van het voortplanten van goede bands...