RECENSIE: Down - Over the Under

Down - Over the Under
recensie cijfer 2007-10-04 Wie Philip Anselmo zegt, zegt Pantera. Pantera is echter (helaas) verleden tijd, maar Anselmo is nog altijd erg actief binnen de metalscene. Hij speelt in verschillende bands zoals Superjoint Ritual, Christ Inversion en Viking Crown. De nieuwste release is echter met de ‘southern metal supergroup’ Down. Een all-star band met onder andere Kirk Windstein van de band Crowbar en ex-Pantera bassist Rex Brown. Het album Over The Under is het derde album van de formatie uit het zuiden van de V.S.

De ‘southern metal’ sound die Pantera zo herkenbaar maakte is op Over The Under eveneens overduidelijk aanwezig. Voor het meerendeel trage songs met een donker blues geluid en op z’n tijd erg fijne gitaarsolo’s, voorzien van het even herkenbare stemgeluid van zanger Anselmo. Toch haalt Down op deze plaat bij lange na niet de kwaliteit die de band in 1995 met het debuutalbum NOLA haalde. Om nog maar niet te spreken over het niveau van bijvoorbeeld Cowboys From Hell van Pantera, die de liefhebber van southern metal beter op kan zetten dan Over The Under.

Waar bij sommige bands de kracht juist in het stemgeluid van de zanger kan liggen, is het dit nu niet het geval. Anselmo kan zingen, dat heeft hij op eerdere releases bewezen, echter zijn stem begint op deze plaat na drie nummers echt te vervelen. Waar Anselmo eerder veel rauwe uithalen had, is het nu te monotoon, te zeurderig en net als de rest van de plaat klinkt het gewoon sloom. Een uitzondering hierop is bijvoorbeeld het nummer ‘On March The Saints’, wat ik ook één van de betere nummers van de plaat vind.

Behalve het monotone zangwerk, hoef je van de rest van de muzikanten ook geen verrassingen te verwachten. Naast ‘On March The Saints’ zijn openingsnummer ‘3 Suns and 1 Star’, ‘N.O.D’ en ook ‘Pillamyd’, dat vooral veelbelovend begint, behoorlijk goede tracks. De rest van de plaat is ook zeker niet slecht. Het klinkt allemaal prima, strakke gitaarrifs en af en toe een lekkere gitaarsolo. Maar het is het gewoon allemaal nét niet. De zwakte ligt vooral in het feit dat het allemaal al honderd keer eerder is gedaan. De hele plaat is een herhaling van zetten. Er is geen moment waarop je uit je stoel zal springen en denkt ‘dit moet ik iemand anders laten horen!’.

Als je thuis op de bank hangt te lezen of actief met iets bezig bent, kun je ‘m prima op de achtergrond draaien. Ga je ervoor zitten en luister je geconcentreerd, dan zul jer er na hooguit een kwartier waarschijnlijk schoon genoeg van hebben.
Recensent:Rogier Bennink Artiest:Down Label:Roadrunner Records
Gentleman – Another Intensity

Gentleman & The Far East Band - Another IntensitySoms zou je bijna denken dat er bij onze oosterburen een geheel ander klimaat...

Roadrunner Roadrage 2007

Various - Roadrunner Roadrage In 2005 kwam er plots een website die alles op zijn kop wist te zetten. Drie...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT