Persoonlijk ken ik The Delgados niet, dus kan ik geen vergelijking maken tussen Emma’s liedjes en die van haar vroegere band. Wel komen er verschillende andere vergelijkingen boven bij het beluisteren van haar album. Haar liedjes doen me namelijk denken aan uiteenlopende zangeressen als Juliana Hatfield, Rachael Yamagata, Vanessa Carlton en heel soms ook Aimee Mann. Met de piano en/of akoestische gitaar als voornaamste basis heeft Emma voor dit album een aantal erg sterke liedjes geschreven. Met een beetje gerechtigheid zouden bijvoorbeeld ‘New land’, ‘Paper and glue’, het mooie ‘Fortune’ en met name ‘Adrenaline’ zelfs bescheiden indie-hitjes moeten kunnen worden. En zo kan ik er nog een aantal opnoemen die het verdienen om door velen gehoord te worden. ‘Adrenaline’ lijkt in ieder geval al langzaamaan op te worden gepikt door diverse radiostations, dus wie weet komt het wel goed met dat bescheiden hitje.
Hoe dan ook, dankzij dit album krijg ik spontaan weer eens zin om m’n platenkast om te gooien, op zoek naar albums van zangeressen waar al jaren niks meer van vernomen wordt. Erg fijn debuut kortom, dit album van Emma Pollock.
The Donnas - Bitchin'Door de jaren heen namen The Donnas langzaam maar zeker meer afstand van...
Black Francis - Bluefinger Hij begon als Charles Thompson IV, later werd het Black Francis , toen Frank...