Mike Patton, de meneer achter IPECAC zag er wel wat in. En waarom niet. Het klinkt allemaal best wel vernieuwend op het eerste gehoor. De rap gaat namelijk verder daar waar Bartman stopt en ligt weg te roesten in mijn oude casettedeck. Northern State combineert deze rap met rock-beats en elktroinvloeden. Het geluid is lekker catchy, Beastiegirls.
De nummers zitten gelukkig stuk voor stuk strak in elkaar.
Wel hoor je al gelijk bij de eerste nummers dat Northern State van zingen weinig kaas gegeten heeft, des te meer kunnen ze zich focus op rap. Ook de onderwerpen zijn nou niet direct heel erg “The Bronx”. Bijvoorbeeld het nummer ‘Better Already’, dat verhaalt over vriendschap, ‘Away, Away’ over relaties en de liefde en ook de politiek is vertegenwoordigd wanneer de drie meiden rappen over Bush in ‘Cowboy Man’ en apathische jongeren in ‘Cold War’.
Maar dan, als een donderslag bij heldere hemel is het over met de lol. Het America’s Next Top-model Engels vreet na een nummertje of acht je oren van je hoofd. Dit blijkt niet het einde te zijn van de teloorgang, want na een tweede keer luisteren wordt het “wel grappig”, maar zeker niet iets wat ik voor mijn plezier zou opzetten. De derde keer luisteren zakt het album echt in elkaar als een slechte pudding. Ik begin me te ergeren aan de Donald Duck stemmetjes op jaren ’80 beats. Het idee is niet leuk meer. De lol is eraf. Northern State had een wat minder makkelijke weg moeten kiezen. Twee dagen nadat ik de cd voor het laatst in mijn cd speler had gestopt komen stukjes van de beats weer terug in mijn hoofd. Het afzien is begonnen.
Soldiers - End of DaysAl een aantal jaar horen we bands genres maken genoemd naar hun...
Die Krupps - Too Much History Vol.2 The Metal Years Die Krupps , een van de grondleggers van de Electronic Body Music (EBM),...