Parkway Drive - Horizons Recensie op Podiuminfo

2007-10-26 Parkway Drive is toch wel de hardcore/ metalcore ontdekking van 2006/ 2007 voor velen. Nadat het album Killing With A Smile voor deze band een hoop deuren openden, grepen deze jongens de kansen meteen aan. Na bijna twee jaar is het dan tijd voor een opvolger. Een soort van ‘make it or break it’ album. Na maanden non stop touren, een eigen headline show, meerdere grotere supportshows en bijna alle hardcore festivals aan te hebben gedaan ligt de lat hoog en zijn de luisteraars kritisch.

Het album Killing With A Smile was vooral gekenmerkt door een lekkere rauwe sound. De nummers zelf hadden leuke gimmicks en echte sing a longs. Ondersteund door een breakdown hier en daar en de lekkere stem van Winston McCall was deze plaat ronduit een topper in zijn genre.

Over naar het derde album alweer voor deze band. Voor Killing With A Smile werden we ook al getrakteerd op Don’t Close Your Eyes. Het nieuwe schijfje heeft de naam Horizons meegekregen. Het artwork is een beetje simpel afgedaan maar voor de kunstliefhebbers verwijs ik je toch door naar menig goed musea dat ons land bezit. Terwijl track nummer één zich afspeelt missen we meteen het knallende openingsstuk. Het eerste nummer heet simpelweg ‘Begin’ en voegt eigenlijk niets toe. Waar ‘Gimma AD’ op Killing With A Smile lekker begon doet deze intro alleen maar af aan het effect van ‘overdonderen’.

‘The Siren’s Song’ is het eerste echte nummer. De hoge gitaarriedeltjes van meneer Luke Killpatrick doen ons even aan ‘A Cold Day In Hell’ denken. Spittend door het album kunnen we zeggen dat de metal meer naar voren komt op dit album.

Het is allemaal net iets serieuzer. De gimmicks zijn weg en de sing a longs zijn goed verstopt. We nemen namelijk aan dat deze er wel inzitten al zijn ze op het eerste gehoor onvindbaar. Ook de rauwe sound is weg. Het klinkt door producer Adam Dutkiewicz (Killswitch Engage) wel heel erg gelikt allemaal. Iets té gelikt voor een band zoals Parkway Drive.

Lichtpuntjes op dit album zijn vooral de nummers ‘Boneyards’, welke al eerder op hun MySpace te vinden was, ‘Feed Them To The Pigs’ en ‘Dead Man’s Chest’. Deze cd valt onder de standaard metalcore releases met één a twee leuke nummers erop.

Wie weet verwachten we er te veel van maar als we onze verwachtingen een paar tredes lager leggen voldoet deze cd nog steeds niet aan de aangepaste verwachtingen. Parkway Drive is zo te horen zichzelf een beetje kwijt. Killing With A Smile spint hier alweer rond in de cd-speler en Horizons gaat de kast in.

Recensent:Twan Scheffers Artiest:Parkway Drive Label:Epitaph