2008-01-10
Zo nu en dan heb je het we leens. Je zet een cd op en twijfelt of je een naar een nieuw album aan het luisteren bent. Drop Little Boy van The May Bees klinkt als muziek uit begin jaren ’90, het klinkt als grunge, het klinkt als indie.The May Bees is een tweekoppige band, bestaande uit drumster Maartje ‘Marzj’ Simons (ex-League of XO Gentlemen) en zanger/gitarist Gregory Orange. Ze zijn al enkele jaren samen en hebben met deze band al in het voorprogramma gestaan van o.a. Bettie Serveert, Air Traffic en Frank Black. In de afgelopen twee jaren brachten ze al twee mini cd’s uit (Fake Around en Blame it On The Other Ones) en Drop Little Boy moet hun grote doorbraak worden, alhoewel deze voor een groot deel toch gevuld is met nummers van de eerder uitgebrachte EP’s.
Het album doet gelijk denken aan ongeveer 15 jaar geleden toen de Pixies en Nirvana de muziekscene onveilig maakten. Een mix tussen indie en grunge wat duidelijk te horen is in bijvoorbeeld ‘Black Queen’ en ‘The Everlasting Lover’. Een typisch zeikerig en melancholisch stemgeluid (denk Dinosaur Jr.) is te vinden in het nummer ‘The Enemy’s Scientist’. Vreemd is het een beetje dat er drie nummers achter elkaar te vinden zijn die korter duren dan 2 minuten. Ze wijken ook flink af van de rest van de cd. Zo lijken ‘When She Loves Me’ en ‘In My Bar’ wel een soort ballad en het daarop volgende nummer ‘Yeah! Come On!’ neigt naar punk. Het hoogtepunt van het album heet ‘Mess’, heeft een heerlijke zanglijn en een goede opbouw en duurt ruim zeven minuten.. Het depressieve klinkt goed door in muziek en stem. Het is duidelijk een nummer waarmee The May Bees flink kunnen imponeren.
Door deze ‘compilatie’ van eerder uitgebrachte EP’s hebben mensen weer kans om The May Bees te ontdekken. Met Drop Little Boy (welke ook in Amerika wordt uitgebracht!) brengen deze landgenoten een oud geluid naar het heden. Een album heeft zijn minpunten maar het is een schijfje waar ze trots op kunnen zijn.
Cosmic Gate - Back 2 Back 3Het DJ duo Cosmic Gate bestaat uit de Duitse jongens Claus Terhoeven...
Monster Magnet - 4-Way Diablo Even was daar de angst dat Monster Magnet met Monolith haar einde had...