Aan de vormgeving ligt het in ieder geval niet, die is fraai en ziet er professioneel uit. Daarnaast is een zevental nummers een prima aantal voor een dergelijke demo, al spreekt de band van een volwaardige cd. De band trapt af met ‘One Size Fits All’. Gelijk blijkt dat de opname kwaliteit helemaal niet verkeerd is. De band zegt ondermeer beïnvloed te worden door de Stereophonics. Dat ergens inderdaad wel terug te horen.
Het nummer ‘Change’ heeft wat meer pit en de band maakt opvallend genoeg gebruik van blazers. Een grappige toevoeging in een nummer waarin je het niet zo snel zou verwachten. De nummers ‘Sexy Jesus’ en I’m Not Down’ ontberen diezelfde pit en zijn helaas wat vlak. Hoewel gezegd moet worden dat de laatst genoemde wel op een heel stoere manier begint, namelijk met een soort lo-fi distorition effect over het lekkere drumritme van drummer Koen Wijnen.
De band herpakt zich als het ware met ‘Mojo’, maar vervalt in ‘Poontang’ weer in de gewoonte van de daarnet genoemde nummers. Ook het laatste nummer, ‘The Lonely One’, maakt wat dat betreft niets goed. Temeer het nummer eindigt in met een fade-out. Eerlijkheidshalve moet worden gezegd dat ook de productie van de cd de band een beetje in de weg zit, hoewel ze daar natuurlijk zelf ook deels verantwoordelijk voor zijn. De cd klinkt nogal vlak waardoor er bijvoorbeeld van die “stampende baslijnen” weinig terecht komt in de praktijk. Kortom, er is absoluut potentie. Zeker wanneer de band meer nummers zoals ‘Mojo’ gaat schrijven. Nu komen ze net te kort.
Joyce - ft. Tutty Moreno: Samba Jazz & Outras BossasJoyce Silveira Palhano de Jesus is haar volledige naam, maar de meeste zullen...
Sarah Bettens - Shine De lezers van de Vlaamse krant De Morgen keken vreemd op toen ze op de...