2007-12-17
Na I Heard They Suck Live (1995) is They’ve Actually Gotten Worse Live het tweede officiële live album van NOFX. Net als haar voorganger is ook dit nieuwe live album (een compilatie van drie concerten die de band begin 2007 in San Francisco gaf) vooral een aangelegenheid voor de verstokte fans. Die kunnen zich te goed doen aan een vierentwintig tracks tellend album dat geen enkele doubleur kent ten opzichte van I Heard They Suck Live en wederom het midden houdt tussen een vrolijke en energieke, maar soms wat rommelige punkrock show en een best vermakelijke, maar hier en daar ook wat flauwe en langdradige komedie performance. Naast een handjevol nog altijd zeer aangename en effectieve ‘klassiekers’ (‘The Longest Line’, ‘Lori Meyers’, ‘Green Corn’, ‘Scavenger Type’ en ‘Stickin In My Eye’) passeren er op They’ve Actually Gotten Worse Live voornamelijk songs die de band de laatste tien jaar op plaat zette. Een aantal van die nummers (‘You’re Wrong’, ‘We March To The Beat Of Indifferent Drum’ en ‘Whoops I OD’d’) zijn voorzien van een nieuw muzikaal jasje. ‘Franco Un-American’ en ‘Murder The Government’ hebben dan weer een tekstuele metamorfose ondergaan. Na zeven nummers neemt de band even gas terug met het relaxte ‘Eat The Meek’ om er vervolgens in zes minuten maar liefst negen nummers (waaronder ‘I’m Telling Tim’, ‘Instant Crassic’, ‘Monosyllabic Girl’ en ‘Juice Head’) doorheen te jagen.
Naast een hele rits min of meer bekende songs passeren er ook een paar rarities de revue. Zo opent de band met het vrij obscure ‘Glass War’ en verderop krijgen we ook nog de door El Hefe ingetoeterde Herb Alpert-ode ‘What Now My Love’ geserveerd. Op het door gitarist Eric Melvin gezongen ‘I, Melvin’ geeft Floggin Molly-accordeonist Matt Hensley acte de presence.
Ondanks de gigantische hoeveelheden alcohol en drugs die de band naar eigen zeggen heeft genuttigd (zie ook de liner notes van het album), staat NOFX bij vlagen best strak en energiek te musiceren. Maar ze maken er hier en daar ook wel een beetje een zooitje van en Fat Mike en co. nemen tussen de nummers door ook wel erg veel tijd om slap te ouwehoeren. Maar dat hoort er bij een NOFX-optreden natuurlijk gewoon allemaal bij. Wat wel echt storend en onvergeeflijk is, is het feit dat de toegift (de normaal gesproken achttien minuten durende knaller ‘The Decline’) na koud één minuut bot uitgefade wordt. Een loodzware domper op een verder redelijk onderhoudend, maar beslist geen essentieel album.
Midlake - Milkmaid Grand Army EPEP’s zijn vaak overbodige cdtjes, een manier om de fans tevreden te houden...
New Model Army - High Al sinds 1980 is het Britse New Model Army actief, meer dan eens...