Inmiddels zijn we alweer over de helft van 2003, en voor mij ligt een uiterst stijlvol (jaren ’50 hoera!) uitgevoerd cd hoesje waarop de naam Beyond 93 prijkt. Een in eigen beheer uitgegeven ep, met daarop zes nummers, die ook voldoen aan het predikaat poppunk. Helaas is de kwaliteit niet zo hoog, als de nummers van het hoofdprogramma destijds, maar dat is natuurlijk wel meten tegen een heel hoge maatstaaf. ‘Dont be upset’ en ‘Unsaid’ doet me muzikaal enigszins denken aan een gepolijste versie van Nofx, met de ‘same forbidden beat’, zoals de pretpunkers pur sang ooit eens zongen in ‘The desperation’s gone’, en dat gaat eigenlijk wel een beetje op voor deze band. Ja, de nummers zijn melodieus en driestemmig, en ja, de vaart zit er lekker in, maar het is allemaal wel heel erg steriel. Op openingsnummer ‘Someone else’ en afsluiter ‘Give up the world’ wordt afstand genomen van het drumritme waarop Nofx patent had moeten aanvragen, en zijn daardoor wat minder stereotype.
Tegenwoordig heb ik mijn buik wel aardig vol van deze muziek. Mijn hart klopt nog steeds sneller voor een Bad Religion, een Nofx of een Ten Foot Pole, maar nostalgie is dan toch wel een behoorlijk interfererende factor. Voor al die genen die nog wel eindeloos uit hun dak kunnen gaan op snelle, poppy, punknummers is het hopen dat Beyond 93 snel een platencontract krijgt, want technisch gezien zit het allemaal prima in elkaar, en een band uit Nederland verdient nu eenmaal dat extra beetje support.
The Methadones - Career objectiveMet bands als The Apers en Groovy Ghoulies in de gelederen, mag Stardumb met...
Instant Mix - Cue the Violins Instant Mix, het is een wat vreemde naam voor een band die zo te horen...