Het is soms lastig om positief te zijn. Maar we gaan het toch proberen. De stem is daadwerkelijk niet te verstaan. Zelfs met de tekst erbij komen we niet tot een goed opgebouwde, kloppende Engelse zin die daadwerkelijk betekenis heeft. Ook heeft zanger Mikko Ojala een zeer vervelende monotone stem die dan ook na drie nummers wel een irritatiepunt heeft bereikt.
De piano is ook eerder irritant dan dat het iets toevoegt. Voor de rest is het standaard metal muziek. Af en toe een lekkere snelle drum en een gitaarsolo. Het zal je dan ook waarschijnlijk met vlagen pakken. Wie weet vind jij een van de vele gitaarsolo’s wel prachtig klinken? Of is het drumwerk volgens jou superstrak? Het geheel zal je echter nooit pakken. Misschien individueel goede muzikanten. Samen maken ze er in ieder geval niet veel van.
Dan keren wij ons naar het boekje van maar liefst drie pagina’s, die toegevoegd is. Hier is kennelijk ook niet veel aandacht aan besteed. Als je Word opent staat het meestal standaard in gesteld met Times New Roman lettergrote twaalf. Drie keer raden met welk prachtig lettertype er hier wordt geschreven.
Neem hierbij het feit dat het ook totaal niet om aan te horen is en zo is er weer eens een overbodige plaat geboren van een band die het nooit zal gaan maken. Laat deze jongens lekker lokale helden zijn en zorg dat ze niet in Nederland geraken!
Daintree Ferry - Daintree FerryBandjes schieten tegenwoordig uit de grond. Liedjes worden snel geschreven,...
Bruce Guthro - Beautiful Lie Het is niet goed om op het uiterlijk van mensen af te gaan, maar bij het zien...