2007-12-13
De Japanse band Unsraw is opgericht in 2006 en bestaat uit vijf leden, waarvan twee leden uit de band Core the Child afkomstig zijn. De band heeft een album en drie ep’s uitgebracht. De laatste twee ep’s zijn speciaal voor de Europese markt samengevoegd tot een cd die de naam van die twee mini cd’s meekreeg: Abel/Kein. Dit is typisch zo'n cd die je in eerste instantie het liefst snel afzet maar bij nadere beluistering steeds leuker gaat worden. De band bedient zich van een mix die bestaat uit industrial, thrash, powermetal en een snufje gothic. Japanse bands hebben nog wel eens de naam Westerse voorbeelden te kopiëren en ook hier heeft men driftig gespiekt bij bands als de oude Sepultura, Slayer , Ministry en zelfs Moonspell. Maar welke metal band kun je vandaag de dag nog origineel noemen. Ik kom tot een handje vol.
Het album gaat heftig van start met ‘Social Faker’. De gitaarmuur is vet, de drums machinaal, de stem vervormd. In dit prima nummer heeft Unsraw wel wat weg van Ministry. In nummers als ‘Starving Moon’,’Platonic bitch’ en ‘Clevage’ klinkt de grunt van zanger Yuuki als een kruising tussen Sabina Classen (Holy Moses) en Angela Gossow (Arch Enemy). En dat gaat prima samen met riffs waarin Slayer en Sepultura doorklinken. In vrijwel elk nummer laat Yuuki zijn normale stem even horen en of je dat mooi vindt is een kwestie van smaak. Gek genoeg heeft dat rare stemmetje ook wel iets charmants, zolang het maar niet te lang duurt. In de Engelstalige nummers is door het zware accent weinig van de teksten te verstaan. In het vijfde nummer (met titel in Japanse tekens) wordt uit het Moonspell vaatje getapt. Een gedragen powerballad met wat gothic invloeden. In het met strakke riffs gezegende ‘Addicted to you’ vergaloppeert de zanger zich enigszins. Maar een kniesoor die daar op let. De productie van de cd is moddervet en knalt uit je speakers. Zo hoort dat met dit soort muziek.
De band is duidelijk nog op zoek naar een eigen identiteit. Mijn advies zou zijn: gebruik de grunt meer, probeer die gewone stem wat te verbeteren en pas hem wat gedoseerder toe. Mogelijk dat Unsraw ons dan nog gaat verrassen. Nu blijft een leuke plaat over die de ruimdenkende metalfan met doorzettingsvermogen veel plezier kan opleveren. Ik vind hem best leuk.
Versailles - Lyrical SympathySinds een aantal jaren wordt Japanse rock en metal in Europa steeds bekender....
Bobaflex - Tales From Dirt Town Country roads, take me home, to the place i belong; West Virginia . Toen...