2008-01-09
De componist Burt Bacharach lijkt in Trijntje Oosterhuis zijn nieuwe muze gevonden te hebben. Er zijn zoveel bekende songs van deze componist die het verdienen om uit het stof gehaald te worden dat er na de eerste cd (The look of love) wel een tweede cd moest volgen. Die tweede samenwerking met Bacharach is dus nu een feit. Trijntje heeft weer een aantal nummers tot haar beschikking gekregen om op cd te zetten. Dit keer wat minder voor de hand liggende nummers als op 'The look of love', maar als bonus heeft ze wel een eigen nieuw nummer gekregen van de grootmeester en dat is iets om apetrots op te zijn! Uiteraard is dit nieuwe nummer dan ook de titel van het album geworden. De cd Who'll Speak For Love van Trijntje Oosterhuis is binnen twee weken nadat hij is uitgebracht platina geworden, dus dit wordt een recensie van een cd die op het moment van schrijven al bekroond is.Met een voortzetting van een eerdere succesformule ligt het voor de hand om deze cd te vergelijken met de vorige. Die bevatte zoals gezegd nummers waarvan bewezen is dat ze het goed doen, met de zwoele stem van Trijntje er overheen. Die succesformule is ook terug te vinden op het nieuwe album, daar is niets aan veranderd. Wel is het, zoals bij veel vervolgen ’meer van hetzelfde’. Ondanks dat het lekkere muziek is dreigt de cd af en toe voort te kabbelen in het niets. Dat is niet te wijten aan Trijntje, want ze kan schitterend zingen. Ook het Metropole Orkest speelt weer de sterren van de hemel. Het ligt gewoon aan de zoetsappige muziek. Ik kan me voorstellen dat het een ontzettende eer is om een eigen nummer van Burt Bacharach te krijgen, en muzikanten moeten de vrijheid nemen de muziek te maken die zij willen. Maar na één cd heb ik het wel gehoord, een tweede voegt er niet zo heel veel extra aan toe in mijn beleving.
Bacharach heeft speciaal voor Trijntje ook enkele van zijn nummers aangepast. Wellicht het meest sprekende voorbeeld daarvan is ‘Raindrops keep falling on my head’. Het origineel is een lekker uptempo nummer wat meer kleur aan dit album had kunnen geven dan de vernieuwde, slome versie nu doet. Wat dat betreft is het jammer dat door de originelen en de vorige cd de lat zo ontstellig hoog ligt, apart bezien is deze cd namelijk een hoogtepunt en als je The look of love grijs hebt gedraaid hoort deze cd eigenlijk ook in je kast. Er is echter een kans dat je een cd opzet die daarna voortkabbelt. Heerlijk als achtergrond voor een avondje relaxen, maar daarmee doe je in feite alle artiesten die samengewerkt hebben tekort. Volumeknop dus niet te laag zetten en genieten van de passie die deze mensen hebben voor de muziek. Terecht platina: volmondig ja! Beter dan de vorige: helaas niet.
The Straits (NL) - Under ConstructionDe ervaring leert dat de omschrijving van de eigen muziek niet het sterkste...
Wu-Tang Clan - 8 Diagrams De Wu-Tang Clan is al een dikke vijftien jaar één van de grote namen in de...