2008-02-22
Singer/Songwriter Geri Soriano-Lightwood en programmeur / multi-instrumentalist Ramin Sakurai stopten in 1998 met hun band Oversoul 7, deden een soort ‘doorstart’ onder de naam Supreme Beings of Leisure en tekenden datzelfde jaar Palm Pictures. Het debuutalbum Supreme Beings of Leisure ging een kwart miljoen keer over de toonbank, voornamelijk door slim in te spelen op de opkomst van het internet. Zo schijnt de band de eerste te zijn die een “virtuele internet tour” deed en gebruikte men in die tijd al Flash-animaties. Op deze plaat klinkt Supreme Beings of Leisure nog als een poppier variant van bijvoorbeeld een Hooverphonic. Op dat moment was SBL (laten we ze vanaf nu zo noemen) nog een voltallige band, maar na deze debuut-release bleven alleen Geri Soriano-Lightwood en Ramin Sakurai over. Samen brachten zij het volgende album Devine Operating System uit, een behoorlijk dance/ lounge-georienteerd album. De twee verlieten Palm Pictures, wachtten 5 jaar, tekenden bij Rycodisc en maakten een nieuw album, 11i.Ondanks dat de band een behoorlijk cv kan neerleggen met nogal wat hoge noteringen in de Amerikaanse charts, lijkt de band in Nederland nooit echt doorgebroken te zijn. Daar moet 11i zeker verandering in kunnen brengen. Het genre dance / lounge / electronica/ triphop is momenteel tamelijk populair, maar richt zich vooralsnog op het verleden met oudere albums van bijvoorbeeld Portishead, Morcheeba, Air, Kruder & Dorfmeister en anderen. Een eerste luisterbeurt aan 11i voorspelt echter zóveel goeds, is zó overrompelend goed, dat je direct gaat twijfelen of dit album niet ontstellend snel gaat vervelen. Geenszins, het album groeit per luisterbeurt, wordt alleen maar beter en weet eigenlijk continu te boeien, in tegenstelling tot bijvoorbeeld hun debuut Supreme Beings of Leisure, die absoluut vele hoogtepunten kent, maar ook enkele niemendalletjes.
Het duo trapt af met het prachtige ‘This World’. Nodig gezelschap uit van de andere sekse, schenk een wijntje in, doof het licht en zet 11i hard aan, succes gegarandeerd. De mysterieuze en sexy stem van Soriano-Lightwood en de loungy beats van Sakurai betoveren je vanaf het begin. Het blijft echter niet loungy, in bijvoorbeeld ‘Mirror’ ontploffen de beats en schuurt de electronica. Andere hoogtepunten zijn zonder meer ‘Good’, maar vooral ‘Angelhead’ (featering Lili Hayden). Mijn advies is om hier een mooie clip bij op te nemen, want met dit soort songs krijg je zeker voet aan de grond in Nederland.
Het genre waarin SBL zich voortbeweegt kenmerkt zich over het algemeen als ontspannend, maar niet beklijvend. Achtergrond muziek die erg prettig in het gehoor ligt, waar over het algemeen weinig in gebeurd en waar ook niet al teveel concentratie voor nodig is om het te waarderen. Bij SBL is die concentratie ook niet nodig, de muziek zorgt er wel voor dat je er bij blijft. Gelukkig staan er ook enkele nummers op die niet zo opvallen. Zij zorgen ervoor dat 11i een uitstekende cd geworden is en ik heb zo’n donkerbruin vermoeden dat ie aan het einde van dit jaar in m’n persoonlijke top 5 komt.
Kingdom of Sorrow - Kingdom of SorryIn de nieuwe band Kingdom Of Sorrow vinden doom metal en hardcore punk een...
Xiu Xiu - Women as Lovers De Amerikaanse band Xiu Xiu (uitgesproken als Shoe Shoe) is het geesteskind...