2008-03-12
Het klinkt natuurlijk zo Amerikaans als maar zijn kan: The Nephew Brothers die Indepedent Gospel Sounds ten gehoren brengen. Maar laat u niet in de luren leggen. Ondanks het ontbreken van welke informatie dan ook, blijken The Nephew Brothers gewoon Nederlands, althans dat vermoeden bestaat in ieder geval. Enige research leert ons ook dat The Nephew Brothers waarschijnlijk een soort van zijproject is van Club Diana. Laatstgenoemde bracht al eerder twee albums uit, met lo-fi pop, die zeker ook gekenmerkt werden door de stem van zanger Marcel Brand. Deze stem is ook bij The Nephew Brothers de rode draad. Indepedent Gospel Sounds houdt ergens het midden tussen een parodie, een eerbetoon, een herontdekking en eigen interpretatie van, aan en op oude vergeten gospel liederen uit de Amerikaanse muziekgeschiedenis. De originele benadering van dit oude materiaal maakt uiteindelijk van Independent Gospel Sounds een buitengewoon interessante luisterervaring.De soms eeuwenoude teksten schrikken je in eerste instantie misschien af. ”Because I believe and have found salvation, when I die, when I die, I’ll live again, Hallelujah, I’ll live again” of ”But Christ can lift me up, when I only trust in Him”, en meer van dit soort werk. Wie door deze religieuze teksten heen kan bijten, zal tussen de regels door ook de muzikale kracht van dit album ontdekken. Of het nu serieus bedoeld is of niet, de behandeling die oude traditionals op dit album krijgen getuigd van originaliteit en smaak. Het is de stuwende banjo op ‘Mount Zion’s Lefty Heights’ of de fantastische mondharp op ‘Green Pastures’ die dit album het luisteren meer dan waard maakt.
Het is af en toe melodramatisch en chaotisch zoals op opener ‘When I Die’ of ingetogen en bezwerend zoals op slotstuk ‘Gathering Home’. Muzikaal lijkt het soms een beetje op Arcade Fire ten tijde van Funeral, ook heeft het verwantschap met het freefolk genre. Geen muzikale barrières of vastomlijnde ideeën, maar een lekkere rammelplaat, die na een aantal luisterbeurten steeds minder opvalt door de religieuze teksten, maar steeds meer door de originele muzikale inkleuring van de oude traditionals. Hoogtepunt op het album is ‘Wayfaring Stranger’. Een orgel en een tokkelende elektrische gitaar stuwen dit nummer tot grootste hoogte, juist door het heel klein te houden. Wie bij dit album de moeite neemt om verder te luisteren dan de religieuze teksten, zal op den duur gegarandeerd de schoonheid van deze eigentijdse interpretatie van oude gospeltraditionals ontdekken. Amen!
Chris Walla - Field Manual Field manual is het debuutalbum van de gitarist van Death Cab for Cutie,...
Genghis Tron - Board up the House Cybergrind (een mix van: metal, grindcore, electro, IDM, power noise, doom,...