2008-04-05
Als er een muzieksoort is waar je echt relaxed naar kan zitten luisteren is het dub. Als uitgeklede, (veelal) instrumentale van singles waren het King Tubby en Lee ‘Scratch’ Perry die het genre defineerde tot wat het nu is. Lome grooves zorgen voor een uiterst chille atmosfeer waar je al snel boppende hoofden in een rokerige ruimte bij ziet.Het uit Lyon afkomstige High Tone weet echt die ouderwetse dub prima te presenteren wat ze op hun eerste twee albums al deden. Op het uit 2005 afkomstige Wave Digger was daar voor het eerst de de grote flirt met electronica. Op hun laatste wapenfeit Underground Wobble pakte het Franse quintet het toch net wat anders aan. Er is weer veel ruimte voor old school dub. Het live spelen (ze hebben ook al een live album in hun discography staan) resulteert in een strak geproduceerd album. Diepe bassen met daarover wat gitaar akoorden creëren die ongelooflijke relaxte sound. Vaak wordt dit gecombineerd met een oriëntaalse sitar of fluit. DJ Twelve weet het scratchen als extra instrument toe te passen. Ook heeft hij een aantal goed gevonden samples uit films/filmmuziek gebruikt om de tracks wat meer verhalend te maken.
Hoewel solide is het toch veel van hetzelfde. Echt spannend wordt het eigenlijk als High Tone uit de pas schiet met het zwaar electro gestuurde ‘Speed 110’ of ‘Northern lights’. De een zit al aan het begin van het album, de ander komt pas aan het eind aan de beurt. Daartussen zit dus die hele lome dub die bij elkaar wel weer één geheel vormen. Het Air-actige ‘Soundscape’ is dan weer een lekker relaxte afsluiter. Mischien is het wel dat High Tone op z’n best is als het niet als High Tone klinkt.
The Rhythm Chiefs - Ships of WonderZelden heb ik bij een livebandje zoveel eenduidige reacties gehoord: "Hier...
Hayseed Dixie - No Covers Uit het diepe zuiden van de Verenigde Staten komt de bluegrass sensatie...